اکثر ما در طول روز در محیطهای واقعی و مجازی زیادی هستیم که مستقیم یا غیرمستقیم بحثهای مختلفی در اونها جریان داره. اگر بخواین به این بحثها، دو برچسب تشویق و روحیه دادن و نقد بزنی، وزن کدوم برچسب این روزها بیشتر هست؟ آیا نسبت به گذشته تغییری کرده؟
اگر تجربه بودن در محیط خارج از ایران رو دارین، آیا اونجا تفاوتی از این نظر با ایران داره؟
من نقد زیاد میکنم نقد هم زیاد میشم
ستایش کممیکنم لی زیاد میشم
تو خارج از ایران خیلی کمتره این آمار چون مردم زیاد به کار هم کار ندارن و باید خیلی تلاش کنی تا بری تو سطحی که قابل ستایش باشی
تجربیاتی که از همکاریهای علمی داشتم، با افراد خارج از ایران، معمولا در یک جایی اگر هم نقد بوده هم تحسین، فرد اول تحسین میکنه بعد با بحث و به شکلی مناسب، نقد رو مطرح میکنه. ولی در ایران تجربیات زیادی داشتم که افراد اساسا، نقد رو هدف میبینن و به ندرت به جنبه مثبت کار نگاه میکنن.
البته تجربه من بیشتر همکاری علمی بوده تا روابط اجتماعی. ممکنه در روابط اجتماعی هم در خارج دیدگاه متفاوت باشه.
به نظرم تفاوت فرهنگ و تیپ شخصیتی خیلی مهمه. اینکه وقتی با شخصی برخورد میکنیم، اول بپرسیم: «اون چه تواناییهایی داره و چطور میتونیم با هم همکاری کنیم؟» یا اینکه «اون چه نقطه ضعفهایی داره؟» تعیین میکنه که اول ذهنمون بره به سمت تحسین یا نقد. معمولا جامعهی رقابتی و ایدهآلگرایی مثل ما بیشتر به تقطه ضعفها توجه میکنه تا نقاط قوت چون هم نشون دهنده فاصله فرد از ایدهآل هست و هم اینکه در رقابت بیشتر به درد میخوره.