به نظر من تمام ابزار زندگی صنعتی و مدرن در شهر و روستا و فضا، مظاهر تکنولوژی هستند. خوب جایی خای از تکنولوژی نیست.
بهتر بپرسیم کجا یا کی یا چطوری یاد تکنواوژی نمیفتیم، اون موقع جواب ها محدودتر میشه، یعنی باید بریم جاهای بکر و طبیعی و بی انواع وسیله هایی که تکنولوژی برامون ساخته، که رفتن و بودن در این شرایط بسیار نادره.
2 پسندیده
خب من خیلی جاها یاد تکنولوژی نمیفتم، حتی با اینکه تکنولوژی دور و برم تاثیر گذاشته باشه.
مثلا وقت هایی که در حال ورزش کردن یا دویدن هستم، خودم هستم و دنیای اطرافم! و دنیا منظورم دنیای لخت و بدون ابزار هست. نه اینکه ابزاری دور و برم نباشه ها، ولی انگار این موقع ها نمیبینمشون یا تاثیرشون برام خیلی کمتر و ناملموس‌تر از دنیای زنده هست.
یا وقت هایی که تو متروی تهران هستم، به یه سبک دیگه یاد تکنولوژی نمیفتم! از این لحاظ که به نظرم چنین چیزی اگه با تکنولوژی مناسب خودش همراه میشد وضعیتش این قدر داغون نبود 
4 پسندیده
لطفا بیشتر راجع به تکنولوژی مناسب مترو توضیح بده.
مثلا چیزی که بنظر خودم میرسه (چون تجربه استفاده از مترو کشورای دیگه رو نداشتم ) ؛ سر و صدای زیاد سیستم (جدا از آدم ها) و نامناسب بودن برای افراد با نقص جسمی هست.
1 پسندیده
چیزایی که الان به ذهنم میرسه ایناست:
- وقتی به نیروهای ماورائی و چیستی های فلسفی فکر میکنم.
- وقتی صرفا با اخلاق و وجدان سروکار دارم.
- وقتی با بچه های کوچیک تعامل میکنم.
- وقتی دارم از یک زیبایی هنری لذت میبرم. طبیعت، موسیقی یا نقاشی.
- موقع حرف زدن با خدا و دعا کردن.
- وقتی خیلی خوابم بیاد هم یاد تکنولوژی نیافتم
2 پسندیده