تالیا خانم دختر کوچولوی من است و از وقتی که نشستن را یاد گرفت دو زانو مانند نشستن سر نماز مینشست چون برای او اینکار آسانی بود ما مانع او نشدیم تا وقتی که متوجه شدیم تا یک و نیم سالگی از جایش بلند میشد ولی هنگام راه رفتن خیلی تعادل نداشت و میافتاد، این کار دوام پیدا کرد تا حالا که سه ساله شده و حالا راه میرود آن هم سر انگشتان پا و خیلی هم سریع راه میرود و کمی اوقات کف پا را به زمین میگذارد، آیا کسی به این مشکل مواجه شده است؟
آیا این موضوع اصلا مشکلی هست یا چون مثل باقی بچه ها نیست میگویید مشکل؟
تا جایی که میدونم برای رقص باله و چند مدل رقص دیگه راه رفتن روی انگشتان پا جزو ملزوماته و خیلی از افراد از پس این کار به راحتی بر نمیان. تا به حال نشنیدم که این موضوع باعث بروز مشکلی بشه برای افراد.
یکی از محرک هایی که بچه ها رو به صحیح راه رفتن وادار میکنه کفش های جقجقه ای هست که با زمین گذاشتن پاشنه پا صدای کفش در میاد یا نور میده یا امثال اینها.
پیشنهاد میکنم این خانم کوچولو رو پیش یه مربی رقص ببرید حتما 
خاهر من الان 15 سالشه و تمام کودکی‌شو همین طوری راه می‌رفت!: )) نمی‌دونیم چرا، مشکلی هم براش پیش نیومد! ولی یادمه مامان و بابام هی بهش اصرار می‌کردن که پاهاتو بذار رو زمین راه برو. هی بهش می‌گفتن، ولی خیلی تاثیری نداشت. تازه این توانایی‌شو تا الان هم حفظ کرده، می‌تونه انگشتای پاشو به داخل خم کنه و روشون وایسه، راه بره، بپره!!!: ))) به عنوان شیرین‌کاری از این توانایی استفاده میکنه و شادی به قلب اعضای خانواده میاره!: ی : )))
الان برادرم که 4 سالشه هم همینطوری راه میره بعضی وقتا. ولی فک کنم این یکی برای این این کار رو میکنه که پی‌پی‌شو نگه داره! چون خیلی بازی دوست داره به زور باید بفرستیمش دستشویی (واقن دردسر شده). فکر میکنه اگه بره دستشویی وقتش تلف میشه و وقتی برگرده دیگه بازی نیست!
خلاصه با تمام قوا خودشو نگه میداره که مجبور میشه اونطوری راه بره! گلاب به روتون!: ی 
+شبیه نی‌نی‌سایت شد!
من از این دید نگاه میکنم که احتمالا به خاطر تجربه اول راه رفتن باشه . نوعی محافظه‌کاری و احتیاط در حرکت ! کم کم که این عمل تکرار بشه و کودک ببیند که راه رفتن با کل کف پا خطری ندارد ، این عادت رو ترک میکنه 