اگه قرار باشه بین دوران تمدن ایلام
دوران هخامنشیان
دوران امپراتوریه آکد
تمدن شهر سوخته
تمدن شهداد
یکی را انتخاب کنید کدوم انتخاب شما بود؟ علاقه به زندگی کردن در کدوم دوران رو داشتید؟ دلیل انتخابی که کردید چیه؟
5 پسندیده
فکر میکنم تمدنهایی قدیمیتر، تعادل بسیار بهتری بین مردم عادی و حاکمان برقرار بوده کمتر به سمت بردگی سیستماتیک متمایل بودن. به همین دلیل انتخاب احتمالی رو میزارم تمدن «ایلام». در اون زمان به نظر میاد دنیا پر از شگفتی کشف و پیشرفتهای اولیه هم بوده و بسیار جذابیت بالایی از این داشته برخلاف بقیه موارد که عموما دنیا پر از جاه‌طلبی امپراتوریها و جنگ و خونریزی بوده.
2 پسندیده
من دیگه داره حسودیم میشه شما توی هر زمینه ای انقدر اطلاعات دارین
1 پسندیده
به نظرم آهنگ تغییر و کشف اون موقع اینقدر کند بوده که نذاره لذتی از این اکتشافات ببریم؛ اقلا طبق گزارش تاریخ نگارای الان
از طرف دیگه به نظر میاد فضای رازآلودگی بیشتر از فضای علم و قوانین بر اون زمان حاکم بوده
به نظر میاد تو اون دوره این جاه طلبی اگر از دیگر دوران های تمدن بیشتر نبوده باشه کمتر نباشه. تو اون دوران امپراتوری که خودش رو خداوندگار میدونه و مردم رو ملک خودش به نظر نمیاد که حدی برای جاه طلبی خودش باقی بذاره
البته تصدیق میکنم که از نظر فنی و نرم افزاری شاید نمی‌تونسته اراده خودش رو خیلی در جامعه نفوذ بده و به اندازه الان جبر اجتماعی درست کنه
من دقیقا به دلیل هایی که جناب @yousef گفتند دوس دارم در انتهای تاریخ باشم نه ابتدای اون
2 پسندیده
بزارین خیلی قبل نریم، مثال اوایل قرن بیست با اواخر قرن ۲۰ رو در نظر بگیریم: در اوایل علم پر از سئوالات جذاب بود و تقریبا هر کاری امیدی جدید به سمت کشف باز میکرد ولی در اواخر، ثبیت شدیدی اتفاق افتاد که باعث شد فضای خلاقیت گرفته بشه، معیارهای نه لزوما درست، به سرعت ذهنهای خلاق رو قلع و قمع میکردن و اتفاقی که افتاد در بیش از ۳۰-۴۰ سال علم به راهی رفت که در نهایت به نومیدی منجر شد (آزمایشهای جدید نشون میده که مسیر ثبیت شده در اون زمان چندان درست نبوده). امروز کشفیات وجود داره ولی عمق بسیار اندکه البته که مرزهای جدید باز شده ولی درهای بسته بسیار بیشتر هستن.
من در قیاس موارد گفته شده، اول تاریخ رو انتخاب کردم و نه «وسط» اون رو که عصر امپراتوریهای وسیع بوده. درسته در اول تاریخ هم جاه طلبی بوده ولی تثبیت قدرت اهمیت بسیار زیادی داره. هم از نظر جایگاه مردم عامه به طور نسبی و هم از نظر آزادی ذهن، دوران ابتدایی هر عصری بسیار متفاوت از ابتدا و انتهای اون هستن. همین الان هم اگر به ابتدای عصر سرمایه‌داری نگاه کنین و با الان مقایسه کنین، تفاوت جایگاه و آزادی ذهنی بسیار زیاده. امروز ما به عنوان افراد متوسط آزادیم بیشتر فکر کنیم ولی در تحولات اونقدر گرفتار شدیم که این آزادی صرف مسائل جاه‌طلبانه‌ای میشه که در نهایت به سود حاکمان سرمایه‌دار هست و نه درک عمیقی از دنیا.
2 پسندیده
آینده نگریتون قابل تحسینه
1 پسندیده