راهپیمایی را باید شرکت کرد یا نه؟ چرا؟
این بحث بعد از ۴۸ ساعت به شکل خودکار بسته می‌شود.
تنها اعضای گروه تحلیل آزاد از مسائل روز ایران، @Civilized-Discussion ، می‌توانند در این گفتگو شرکت کنند.
4 پسندیده
جدا از هدف فردی افراد در مشارکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن، هدف جمعی چیه؟ دستاوردش چیه؟
اگه کسی تو راهپیمایی شرکت نکنه، چی میشه؟
اگه همه تو راهپیمایی شرکت کنن، چی میشه؟
4 پسندیده
دستاورد از شرکت در راهپیمایی پشتیبانی از نظام و سیستم حاکم بر جامعه اس.
هرکسی که میخواد پشتیبانی کنه شرکت میکنه هرکسی که نمیخواد پشتیبانی کنه شرکت نمیکنه.
منتها اینجا یه جوری نشونش میدن که انگار جشن و شادیه و مردم به خاطر حتی دختر بازی! میان و از نظام حاکم حمایت میکنن. 
4 پسندیده
اگه دستاوردش واقعا اینه، یه سیستم چه نیازی به پشتیبانی داره؟ اگه ملت پشتیبان چنین سیستمی نبودن، مگه سیستم پابرجا میموند؟
هزینه برگزاری چنین مراسمی، در کمترین حالت معادل هزینه تعطیل شدن کل کشور برای یه روز هست، یعنی حداقل ۱۵ تن طلا ضرر به نقل از این لینک. به نظرم نمیرسه اوضاع اقتصادی-اجتماعی-رفاهی مملکت طوری باشه که مردم کسب و کارشون رو تعطیل کنن تا مرام و معرفت خودشون رو نشون بدن.
3 پسندیده
هر سیستمی نیاز به پشتیبانی داره تا به بقای خودش ادامه بده فکر میکنید اگر ۱ سال مردم نیان چه اتفاقی میوفته؟
از نظر ما شاید نباشه اما از نظر قانون همینجوریه که گفتم 
افرادی هم که شرکت میکنن یا به نون شب محتاجن
یا اومدن تفریح و وقت گذرونی و کارای دیگه
یا برگه ماموریت دارن
یا اگه نرن اداره توبیخشون میکنه یا امثال این ها
البته عده قلیلی هم هستن که برای حمایت از نظام میرن
5 پسندیده
موافقم که هر سیستمی نیاز به حلقه ی بازخورد یا feedback loop داره تا بتونه به بقای خودش در سلامت کافی ادامه بده.
ولی این حلقه‌ی بازخورد نباید دستکاری بشه و یا مصنوعی باشه؛ بهتره واقعا بازخورد باشه، چه مثبت و چه منفی. برگه ماموریت یا توبیخ بیشتر حالت فیدبک القا شده س، و نمیتونه به سیستم کمک خاصی کنه. بیشتر یه شوآف میشه برای بروز به کسانی که تو باغ نیستن.
اگه راهپیمایی رو یکی از فیدبک های ممکن ملت به سیستم بگیریم، اون وقت فکر میکنم شرکت کردن یا نکردن درش هم معادل فیدبک مثبت یا منفی هست که میشه به سیستم داد تا سیستم بتونه خودش رو در صورت تمایل اصلاح کنه!
4 پسندیده
فکر کردی چیزی غیر از شوآف هست همچین چیزی توی کشور ما؟ 
۳ ۴ ماهه که این نمایش شروع شده
حتی صحبت کردن راجع به این همه پستی و حقارت برام تهوع آوره
4 پسندیده
اکثر این مراسمها در جاهای دیگه دنیا هم هست و اغلب شوآفه. درسته که این روز به دلایل از طریق یک طرز تفکر قبضه شده و مشکل رو در این می بینم نه در وجود این نوع مراسمهای ملی.
در جواب به اینکه آیا شرکت کنیم یا نه؟ به نظرم یک انتخابه برحسب احساس شخصی. نکته اینه که اگر حس شخصی خوبی دارید به هر دلیلی، حتی اینکه دوس داشته باشید در یک گردهمایی جمعی حضور داشته باشید، میتونید شرکت کنید.
آیا این شرکت فرد به چیزی ضربه میزنه یا چیزی رو تقویت میکنه؟ به نظرم خیر. در کل مکانسیمهای بقای ملی (جدا از نظام سیاسی و اجتماعی) به عملکرد افراد در زمان بستگی داره و نه به حضور در یک مراسم خاص. البته این مراسم میتونه به تقویت روحیه ملی کمک کنه، ولی فکر میکنم الان خیلی از این هدف دور هستیم و کسی به این امید نداره که روحیه ملی و اجتماعی با این چیزها تقویت بشه.
در بعد وجهه بین‌المللی هم به نظر نمیاد که این چیزها دیگه کاربرد عملی داشته باشه، چون شبکه‌های اجتماعی بیشتر به عنوان فضای آزاد به عنوان یک معیار در مورد ثبات و پایداری اجتماعی یک کشور در نظر گرفته میشن و قابلیت ارزیابی بالاتر و مداومتری دارن.
من فکر میکنم کسی تمایل به ادامه این روند نداره ولی صرفا برحسب سنت چند دهه گذشته اینکار داره انجام میشه و بیشتر شبیه به کار روتینی شده که باید تیک بخوره نه یک حرکت هدفمند.
این الان دیگه چندان نکته مهمی به حساب نمیاد. اگر به یک دهه گذشته نگاه کنید، اکثر ارکان اساسی مملکت عملا تعطیل بودن و نتایج این رو میشه در ضعیف شدن ساختار اقتصادی و سیاسی دید.
6 پسندیده
نخست اینکه راهپیمایی و حرکت هایی از این قبیل بیشتر تبلیغی و یا با هدف رساندن پیامی خاص است.(چیزی که بعضی از دوستان به درستی و در این مورد خاص نام ((شوآف)) بر آن گذاشته اند، چون در حالت کلی به نظر نمی رسد مطالبه ی ویژه ای در این حرکت مطرح شود و یا آنقدر محکم باشد که تغییری خاص را در سیاست های داخلی بدهد.)
در مورد این سوال ((آری یا نه؟)) خیلی واضح باید گفت که جوابش به هدف تصمیم گیرنده بستگی دارد؛ گاهی هدف، تبلیغ یک پیام خاص و حمایت از آن و گاهی هم حفظ ظاهر برای ماندن یا جای گرفتن در موقعیتی ویژه است و البته به این موارد هزاران دلیل دیگر هم می توان افزود.
خوب این نظر شماست نه تصمیم گیرندگان!
جایی که پای حمایت از یک تفکر خاص و بزرگداشت اش به میان می آید، دیگر بحثی که شما مطرح می کنید ارزشش را از دست می دهد و به جایش فرصت مناسبی پیش می آید برای تبلیغ آن تفکر و روشن نمودن خط مشی ها.(البته میزان پایبندی به این تفکرات در میدان عمل مشخص خواهد شد.)
چنین مواردی حتی در دموکرات ترین حکومت ها هم گاهی اوقات و در عمل با چالش مواجه می شوند، در واقع این ((دستکاری)) همان چیزی است که به عنوان ((مهندسی آرا)) در ادبیات سیاسی مطرح است و می توان نمونه های مستقیم و غیر مستقیمی از آن را در چند ساله ی اخیر مشاهده کرد مثلا به نظر من انتشار اخبار دروغ در شبکه های اجتماعی که در انتخابات آمریکا تاثیر گذاشت نوعی مهندسی در آرا محسوب می شود.
بله! منتها چنین نسخه ای برای هر ساختاری موثر نخواهد بود.
در نهایت من راهپیمایی ۲۲ بهمن را ترکیبی از یک حرکت اعتراضی و جشنی ملی می بینم که هرچه جلوتر می رویم به نظر می رسد بعد جشن بودنش پر رنگ تر می شود تا هوادار بیشتری جذب کند اما یقینا شرایط موجود به خصوص مشکلات اقتصادی چنین اقداماتی را اگر نگوییم بی اثر لااقل کم اثر خواهند کرد.
3 پسندیده
این موضوع به صورت خود کار بعد از 2 روز بسته شد. پاسخ جدید دیگر مجاز نیست.