من تا این لحظه که این پست رو خوندم روش مطالعه خاصی نداشتم، و صرفا وقتی میخونم که دلم میخواد! و یا وقتی میخوام کمی ذهنم از جایی که درش هستم پرت شه بیرون. پس بالتبع تا وقتی دلم بخواد یا ذهنم پرت شه میخوونم.
الان و با دیدن این پرسش، دارم فکر میکنم که مطالعه هم خب میتونه یه جور ورزش باشه، یه ورزش انتزاعی/ذهنی. و اگه منظم و منسجم انجامش ندی و برا خودت حدهایی تعریف نکنی، دیگه نمیشه ازش برا ورزیده تر شدن ذهن کمک گرفت.
در وضعیت عادی سراغ مطالعه موارد آزاد نمیرم
تقریبا هیچ وقت اینکار رو نمیکنم
اگر کتابی، مقاله ای نظرم رو جلب کنه یا لازم باشه که بخونمش ممکنه شروع این خواندن کمی طول بکشه.
یعنی در برخی موارد ممکنه چند روز طول بکشه تا مشغول مطالعه اولین سطر ها بشم. اما وقتی اولین سطر ها شروع میشن انگار مسابقه دو شروع شده. عموما خیلی فشرده بعد از اولین شروع کتاب رو تموم میکنم. یادم هم نیست بجز یک مورد اونهم در نوجوانی کتابی رو بیشتر از دوبار مطالعه کرده باشم
اگر یک اطلاعات یک کتاب مورد نیازم باشه بدلیل خشکی تالیف، ترجمه، آراست یا بقیه مشکلات احتمالی مطالعه اون رو متوقف نمیکنم. به هیچ وجه
اما اگر کتاب حاوی اطلاعاتی نباشه که مستقیما در زندگی من کاربرد داره به خیلی از موارد بالا برای مطالعه اهمیت میدم