با بزرگسالی که خوب امانت داری نکرده چه واکنشی مناسبه؟
اصلا شده امانت داری نکرده باشید؟
اگر امانت یه جلد کتاب باشه.
دیگه بهش چیزی قرض ندید، مخصوصا چیزهایی که براتون ارزشمندن. یا اگه دوست دارید قرض بدید و کار راه انداز باشید، حتما موقع قرض دادن، زمان پس دادن و اصلِ سالم موندن کالای قرضی رو بهش یادآور شید.
بله شده، اتفاقا همین اخیرا هم یه مورد رخ داده. کتابی رو از دوستی قرض گرفتم، و فکر میکردم دوباره اون دوست رو میبینم و کتاب رو بهش میدم. منتها به دلایل مختلف برنامه های سفرم به شهر سکونت اون دوست کنسل شد. اصولا رسم امانت داری میگه کتاب رو باید پست میکردم برای ایشون. منتها تنبلی کردم و این کار رو انجام ندادم. آدرس رو هم که ازش پرسیدم زد تو فاز تعارف و آدرس پستی رو نداد، و کار سختتر هم شد!
چیزی که پسِ ذهن من بود این بود که
- ایشون خودش این کتاب رو خونده، پس خیلی مهم نیست کی به دستش میرسه.
- با توجه به سابقه سفرهام، حتما ظرف ۳-۶ ماه سفری به شهر مورد نظر خواهم داشت.
هر دو مورد اشتباه بود! طرف حتی کتابا رو نخونده بود. هر چند موقع قرض گرفتن کتاب، به نظرم میرسید ازش پرسیدم (شاید اشتباه میکنم).
ولی از من میپرسید یا دیگه چیزی قرض ندید، یا اگه قرض میدید همون اول اهمیت اون چیز رو برای مخاطبتون مشخص کنید و زمان پس دادن رو براش تعیین کنید. یعنی نذارید به عهده ی توجه و حواس طرف مقابلتون.
باید محتاط بود ولی گاهی اتفاقات از کنترل خارجه. اگر مسبوق به سابقه نیست
گاهی باید بخشید.