بعضی ها ترانه گوش میکنن ، شما چه میکنید؟
رانندگی برام حس خوب حرکت داره، و چنین وقتایی احساس از دست دادن زمان ندارم!
البته موسیقی گوش میدم، ولی نه برای کمتر از دست دادن زمان، بلکه برای بیشتر لذت بردن از حس حرکت.
اگه خودم راننده باشه، که هیچی. اگه راننده نباشم برای باز بیشتر لذت بردن از حرکت به دنیای خارج از ماشین نگاه میکنم (معمولا دورترها که چشمم هم اذیت نشه!)
هر چند هنوز به طور جدی و بیش از نیم ساعت تا حالا رانندگی نکردم، اما اگر پیش بیاد، در مورد ایده هام و بعضا چیزای عجیب غریب فکر میکنم. یعنی مغزم رو ازاد میذارم و بهش چهارچوب نمی دم. درست مثل وقتی که خواب های عجیب غریب میبینی. همین کار خودش ایجاد زمینه میکنه برای ایده های ناب که کم به ذهن الهام میشن
البته بگم، نه جوری که حواس از رانندگی پرت شه. درواقع ما خودِ هشیارمون داره رانندگی میکنه و خودِ ناهشیار در تفکراتش غرق میشه.
پ.ن:اگر دوست داشتید بیشتر بدونید در این باره ، کتاب "نیمکره ی راست و ذهن ناهشیار"از دکتر آر.جوزف رو پیشنهاد میدم.
تا یه ماه پیش موسیقی گوش میدادم. اما تازگی شروع کردم به گوش دادن به پادکست. هم از محتوای پادکست لذت میبرم و هم برای تقویت زبان ازش استفاده میکنم.
چقدر خوب خیلیها دنبال پادکست خوب هستن. اگر بتونید در موضوعی پادکستهای جالب رو معرفی کنید خیلی خوب میشه!