۱. آدماش! و به همین دلیل شیراز رو خیلی دوست دارم. حتی قبل از اینکه بهترین دوستام شیرازی دربیان، و صرفا گذری از شیراز رد شده بودم و با مردمانش گذری و در حد ۳-۴ روز آشنا شدم و واقعا مردمان نازنینی داشت (به نظرم).
۲. تا حد امکان از شهرهای صنعتی و رشد کرده دوری میکنم. معمولا مهندسا در ساخت شهرها نمیتونن نیازهای واقعی انسانا رو پیش بینی کنن و وقتی شهرها شلوغ و پیشرفته میشن، از سوخت و ساز واقعی میفتن!
من اصفهان خودمون روانتخاب میکنم. چونکه مردمان مهمان نوازوخوبی داره وعلاوه براون مکان های دیدنی وسوغات زیادی داره.از نظر صنعتی هم پیشرفته وخلاصه ی کلام عالیه!!{نظریه ام فکر میکنم کاملا ناسیونالیستی بود}!
ولی برای انتخاب محل زندگی یه جایی که هم اب وهوای خوب وهم اینکه به منابع زیادی دسترسی داشته باشه روانتخاب میکردم.
فکرمیکنم شمال ایران هم مانند گیلان عالی باشه!مردمان اونجا هم بسیار مردمان خوبی اند ولی با اصفهانی ها زیاد خوب نیستند.!