بعضی دوستام که میخندن، ناخودآگاه از خندهشون خندهم میگیره، دقیقا نمیدونم چی داره ولی خیلی حس خوبی برای همراهی منتقل میکنه.
شما چطور خندهای رو دوست دارین؟ خودتون چطوری میخندین؟
بعضی دوستام که میخندن، ناخودآگاه از خندهشون خندهم میگیره، دقیقا نمیدونم چی داره ولی خیلی حس خوبی برای همراهی منتقل میکنه.
شما چطور خندهای رو دوست دارین؟ خودتون چطوری میخندین؟
کسایی که خندشون خاصه .
من خودم خنده ای که دارم خیلی معمولیه برای همین وقتی یه جوک روی لپتاپم میخونم و میخندم بقیه بیشتر به چشم تعجب بهم نگاه میکنن تا این که همراهم بخندن !
منتها یه عمو دارم با یه تم خاصی میخنده . خنده های عموی من با 4 تا “هاهاهاها” ی ریز و خیلی تند شروع میشه و در نهایت با یه “هــــــــــــا” بزرگ تموم میشه . به نسبت این که چقدر جوک یا موقیعت خنده دار باشه این ریتم خنده “هاها هاها هـــــــــا” ادامه پیدا میکنه تا جایی که کل جمع حاضر از خنده روده بر میشن
سئوال جالبی بود. من خنده هایی رو که بتونم تو چشمای طرف مقابلم ببینم رو دوست دارم. خودمم خیلی این نوع خندیدن رو تقلید می کنم تا یاد بگیرمش.
تو خنده صمیمانه باید خنده با کمی صدا همراه باشه لبخند هم گزینه خوبیه هر کدوم در شرایط خاصش استفاده شه خوبه
از اونها که از شدتش اشکات میآد و زمین رو گاز میگیری، واقعیها، نه اون موقع که آدم چِت کرده.