شغل معلمی مشکلات مادی و غیرمادی زیادی همراه خودش داره. مثلا سطح پائینتر درآمد، میتونه اثرات مخربی بر رفتارهای معلم به عنوان الگوی قابل اعتماد در جامعه، بذاره. نمونه بارز دیگه اینکه در مواردی ممکنه معلم قادر به پاسخگوئی به پرسشهای دانشآموزان نباشه.
چقدر شهامت مقابله با مشکلات مادی و اعتراف به کمبودهای علمی رو در معلمها ضروری میدونید؟ چه رفتارهای دیگهای به ذهنتون میرسه که نیاز به شهامت در وجود معلمها رو بیشتر ایجاب میکنه؟