فکر میکنم اولین چیزی که یک شهروند عادی را مطالبهگر میکند داشتن دغدغه است. بدون دغدغه اصلا مطالبهای وجود نخواهد داشت. شهروند مطالبهگر باید به خوبی بداند که به دنبال چه چیزی است و مطالباتاش را باید به چه شکلی و از کجا پیگیری کند. به نظر من خیلی از شهروندان ایرانی متاسفانه در همین اولین گام مشکل دارند. یعنی دقیقا نمیدانند چه میخواهند و خواستههایشان را باید به گوش چه کسانی برسانند.
به نظر شما یک شهروند مطالبهگر چه ویژگیهایی دیگری باید داشته باشد؟
۱. مطالبه کردن یعنی گفتگو کردن با افراد هم منفعت و متقاعد کردن ایشان در پیگیری رسیدن به منفعتی فراموش شده. پس فرد لازم است ابتدا اهل گفتگو باشد.
۲. صبر کافی هم اهمیت دارد در مطالبه گری. فرد بهتر است بداند برای آسفالت شدن خیابان جلوی خانه شان، لازم است چند اولویت را برای شهرداری محله جابجا کند. و این زمان خود را میطلبد.
الان بحث این نیس ک دولت ومسئولین نمیدونن حرف یا دغدغه مردم چیه،مشکل اینه ک دستای پشت پرده ای هس ک نمیزارن مملکت اوضاع اقتصادی وسیاسی وفرهنگی با ثباتی داشته باشه
شهروند مطالبهگر دقیقا کسی هست که مسئولیت رو از دوش خودش برنمیداره به عهدهی کسی دیگه یا دستهای پشت پرده بذاره. وظیفهش رو انجام میده، مستقل از اینکه زمین و زمان دارن چطور رفتار میکنن.
از نظر من یک شهروند مطالبه گر شخصی است که ابتدا از آگاهی حقوق شهروندی خود مطلع باشد، سخت کوشی و خسته گی ناپذیر باشد که در احقاق حق خود مصمم باشد و با پایمردی آنرا حاصل کند و بی صبر و عجول نباشد و با تامل و تفکر و قانونی عمل کند، و دیگران را نیز از حقوق شان آگاه سازد با اینکار هم در کنار خود دوستانی برای احقاق حق جمع خواهد کرد که دولت و حکومت درینصورت در مقابل جمعی آگاه قرار خواهد گرفت و عکس العمل خوبی نشان خواهد داد.
یک شهروند مطالبه گر باید ذهنی منتقد داشته باشد. از این خصوصیت باید برای موارد مطالبه خودش استفاده کند و مطالباتش را نقد کند ، بتواند خودرا جای مسئولین قرار دهد و سختی های وصول خواسته اش را درک کند. پس از نقد خواسته در صورتی که بنظرش معقول بود اقدام کند.
یک شهروند مطالبه گر باید بشدت عملگرا و نتیجه گرا باشد ، باید بتواند خواسته خودرا به هر سختی شده به گوش مقامات مربوطه برساند و در این مسیر دیگران را نیز با خود همراه سازد . اون باید پیگیر نتیجه باشد و پس از اعلام با فضا خداحافظی نکند، چراکه این باعث بروز مشکلاتی بمراتب بزرگتر خواهد شد .
شهروند مطالبه گر باید دیدگاهی نسبتا مستقل داشته باشد، این فرد باید نیاز های خود و جامعه خودرا فارق از تحریکات بیرونی تشخیص دهد و نباید طوطی وار به تکرار مطالبات کسانی بپردازد که بیرون گود نشسته اند و میگویند لنگش کن!
شهروند مطالبه گر علاوه بر حقوق خود که در بالاتر نیز به آن اشاره شد باید با ارزش های دولت و حکومت حاضر آشنا باشد ، پایه های این بنیان را بشناسد تا به منطق تصمیم گیری آن نزدیکتر بشود ، این باعث میشود خواسته های مطرح شده از طرف شهروند برای دولت پذیرفتی تر و در انجام سهلتر باشد