این عنوان را از کتاب “اتاق کار” اثر جویس کارول گرفتهام. عاشقانههای کاریتان و زیباییهای آن که از چشم ما پنهان است را نشانمان دهید …
در اتاق کار شما چه خبر است؟
خوب من توی خونه کار میکنم در کنار خانه و خانواده تا حد ممکن راحت هستم و صرفا درگیریهای کار رو پیش میبرم. البته برحسب نوع کارم، چون سروصدای زیادی تولید میشه (تماس با اسکایپ و …) کمی برای همسرم ممکن سختی ایجاد بشه.
خوبی این تیپ کار اینه که اگر ساختار مناسب در خونه داشته باشیم، عملا بیشترین بازدهی ممکن بخصوص در مورد کارهای فکری ایجاد میشه. خیلی وقتها انتقاد میشه که امکان نظارت رو پایین میاره ولی معتقدم که در بسیاری موارد بودن نظارت کارآیی رو بهبود نخواهد داد.
این سوال برای من پیش اومد که چطور میشه خونه رو برای کارهای فکری آماده کرد؟ چون من تو خونه فقط میتونم لش کنم و برای مطالعه و کار فکری کافه کتاب رو انتخاب میکنم چون نه سکوت کتابخونه رو داره و نه راحتی خونه…
احتمالا بستگی به عادت و تیپ شخصیتی هم داره. من به سطح کمی از نویز نیاز دارم ولی به عدم ارتباط نیاز بیشتری دارم. ممکنه بشه به این شکل نگاه کرد که نوع فکر کردن تاثیر زیادی داره: بعضیها به شکل درونگرا فکر میکنین و بیشتر intuitive هستن و بعضیها برونگرا فکر میکنن و بیشتر نیاز به دادهی جانبی دارن برای تداوم فکر کردن. من فکر میکنم این با I/S در تیپ شخصیتی ارتباط داره ولی یکی نیستن. مثلا میتونین امتحان کنین که برای درک یک مسئله ریاضی، بیشتر فرمول رو میپسندین یا شکل و توضیح رو.