نسبت به تعداد ماشین هایی که از این خیابون گذر میکنن، عرض خیلی خیابونا کمه.
و جالب اینجاست که برای بهبود چنین وضعیتی معمولا اولین کاری که میکنن اینه که قسمت های درخت دار خیابون ها رو حذف میکنن.
نسبت به تعداد ماشین هایی که از این خیابون گذر میکنن، عرض خیلی خیابونا کمه.
و جالب اینجاست که برای بهبود چنین وضعیتی معمولا اولین کاری که میکنن اینه که قسمت های درخت دار خیابون ها رو حذف میکنن.
دلیل مهم تر این قضیه شاید این باشه که استفاده از خودروهای شخصی خیلی زیاد هست و کمتر از حمل و نقل عمومی استفاده می کنیم. جاهای دیگه دنیا چطور ترافیک رو مدیریت می کنن؟ چرا هر چقدر تو تهران به امکانات حمل و نقل عمومی اضافه میشه، باز هم کمه؟ چرا تو شهرستان کوچیکی مثل شهر ما مردم حاضر نیستن پیاده روی کنن و خیلی وقتا تاکسی ها خالی عبور و مرور می کنن و در عوض ماشین های تک سر نشین زیادن؟ آماری از تعداد خودروهای کلان شهرهای دنیا و میزان ترافیکشون وجود داره؟
جالب هست جایی نوشته بود که با اینکه تعداد خودروهای در حال عبور و مرور در لندن سه برابر تهران هست اما ترافیک اونها روان تر هست.
نسبت تعداد تاکسی ها به تعداد کل خودروهای یه شهر چقدر باشه خوبه؟
یه روشش که امروز فهمیدم carpool هست:
یعنی همراه شدن ادما در ماشین وقتی که مسیر مشترک هست. تو ایران ظاهرا یه اپلیکیشن برا این کار هست، کاروان رو هست.
یکی از ارزونترین راه حلهاش استفاده از چنین ماشینهایی هست:
http://www.smartusa.com/models/electric-coupe
طول این ماشین حدودا 2.7 متره و عرضش ۱.۶ متر، به همین دلیل کنترل کردن و راندنش آسونتره. مصرفشون هم خیلی کمتر از خودروهای عادیه. با استفاده از این خودروها فضای شهرها خلوت تر میشه و بخش زیادی از مشکل جای پارک هم حل میشه.