چرا کشورهایی مثل چین و هند با توجه به وسعت سرزمینی‌شون جمعیت بالایی دارن؟ در حالی که بخش عمده‌ای از این جمعیت زیر خط فقر زندگی میکنند باز هم به فرزندآوری روی می‌آرن. اخیراً سیاست تک فرزندی در چین لغو شده، گرچه مزایای زیادی داشته ولی مشکلاتی هم داشته از جمله اینکه تعداد پسران بیشتر از دختران شده و همین سبب بالارفتن هزینۀ ازدواج و واردات عروس از کشورهای همسایه شده :) و این نشان از سختی‌ها سیاست‌گذاری برای این کشورهاست در حالی که در ایران که درآمد سرانه در سال‌های گذشته بالاتر از متوسط جهانی بوده ولی نرخ باروری به زیر 1 رسید و حالا با روش‌های گازانبری از جمله غیرقانونی کردن وازکتومی جدیداً به بالاتر از یک رسیده. به‌نظرتون دلیل‌ش چیه؟ تفاوت‌های فرهنگی؟ کم‌اطلاعی از فرآیند جلوگیری؟
11 پسندیده
درباره ی هند یه پست مدیریتی-تفکر سیستمی خوندم که به نظرم معقول بود و برای چین هم میتونه برقرار باشه:
یک زن و مرد هندی آن قدر بچه می‌زایند که پسر به دنیا بیاورند. چرا؟ چون در پیری پسر عصای دست خانواده خواهد بود و نقش بیمه ی بازنشستگی که برای خانوار فقیر هند وجود ندارد را بازی میکند.
در ایران اکثر خانواده های فقیر یا متوسط برای خود دولت کار میکنند، و شامل بیمه ی بازنشستگی میشوند!
با این حساب، دلیل بچه‌دار شدن، ساده س: نیاز!
7 پسندیده
دلیل به نظر نمیاد این چیزها باشه و خیلی به جغرافیای طبیعی وابسته‌ست. اساسا شرق آسیا بسیار پرجمعیته و وسعت چین و هند باعث شده که بیشتر توی چشم باشن.
http://worldpopulationreview.com/countries/countries-by-density/
نکته جالب اینه که هند در رتبه ۲۷ و چین در رتبه ۸۰ چگالی جمعیت در دنیاست! (عکس از ویکیپدیا هست)
اینکه به طور طبیعی چه چیزی باعث میشه که جمعیت به نسبت زیاد باشه یا کم سئوال بزرگیه ولی صرفا به عنوان یه نظریه ذهنی مطرح میکنم شاید جالب باشه:
به نظرم دو تا عامل مهم در بالارفتن جمعیت اهمیت داره: میزان منابع در دسترس و میزان سهل الوصول بودن منابع.
میزان منابع طبیعی در دسترس به نسبت واضحه که نقشی اساسی داره و باعث جذب اولیه جمعیت میشه ولی اینکه آیا این سهل الوصول هستن یا خیر هم نقش مهمی داره. میشه از این لحاظ چهار دسته رو تقسیم بندی کرد و انتظارات رو دید که چه اتفاقی میوفته:
-
منابع کم-دسترسی سخت: به نظر نمیاد که جمعیتی بتونه در این مناطق ساکن بشه چون حتی با همکاری اجتماعی امکان بهره‌وری از منابع و تغذیه رو ندارن. معمولا نقاط بسیار کم جمعیت و با چگالی جمعیت پایینی هستن.
-
منابع کم- دسترسی آسان: اینجا جمعیت اولیه نسبی میتونه ساکن بشه ولی چگالی کم باقی میمونه چون تمایلی برای تقسیم منابع به امید افزایش بهره‌وری بیشتر وجود نداره (به نظرم جایی مثل ایران در همین دسته قرار میگیره). انسانها میتونن گذران زندگی کنن ولی باید حواسشون باشه که دیگران به منابع موجود و محدود دسترسی نداشته باشن.
-
منابع زیاد-دسترسی آسان: این جا معمولا بهترین مکانهای طبیعی برای زندگی بودن. منابع زیاد در دسترس هستن و به طور طبیعی نگرانی برای رقابت بر سر منابع وجود نداره. مثلا نقاط ساحلی حاصلخیز از این دسته به حساب میان. نکته ولی اینه که چگالی جمعیت متوسط خواهد بود و انگیزه‌ای برای افزایش سیستماتیک جمعیت وجود نداره.
-
منابع زیاد-دسترسی سخت: به نظرم شرق آسیا در این دسته قرار میگیره. منابع در شرق آسیا بسیار زیاده ولی برای بهره بردن از اونها نیاز به جمعیت دارین. این روند که افزایش جمعیت به معنی افزایش منابع جمعی هست باعث شده که به طور سیستماتیک و طبیعی در این مناطق جمعیت با چگالی بالا و به شکلی بسیار ساختارمند وجود داشته باشن!
نمیشه گفت همیشه این عوامل به شکل کامل منجر به نتایجی میشه که گفتم. ولی به نظرم احتمال رو بسیار بالا میبره. البته در دنیای مدرن تعریف منابع ممکنه عوض شده باشه ولی هنوز ساختارهای گذشته به نسبت حفظ شده و روندشون رو طی میکنن.
5 پسندیده
درجامعه کنونی جهانی که بسمت خردگرایی پیش میرود دیگرمنابع دردسترس ملاک فرزنداوری نیست بلکه خردمندان جهان به مباحث دیگر مانند گرم شدن کره زمین،نابودی حیوانات و گیاهان و ازدست رفتن منابع ناشی از ازدیاد جمعیت فکر میکنند.
رودخانه های بزرگ و منابع کشاورزی غنی دارند
2 پسندیده
آمار جمعیت سال 1600 نشون میده همچنان چین اولین و هند دومین کشوره. آمار سال 1700 و 1800 و سال 1500. حتی سال 1000 هم همچنان امپراتوری سونگ در چین همچنان جمعیت اول جهان است! همچنین سال 1 میلادی امپراتوری هان در چین جمعیت اول جهان رو داره.(همگی به نقل از ویکی پدیا 1 و 2 و 3 و 4 و 5 و 6 و 7)
به طور ویژه این سوال مطرح هست که چرا جمعیت چین از سال 1 تا سال 2020 میلادی ، جمعیت اول جهان بوده؟!
من فکر میکنم همانطور که آرمان @11141 گفت جغرافیای چین از نظر وسعت و غنای کشاورزی پذیرای این جمعیت بوده و هیچ گاه هم نرخ زاد و ولد سقوط نکرده و همیشه رو به افزایش بوده.
اما چنین جغرافیایی در بریتانیا یا ایران وجود نداشته. وسعت سرزمینی بریتانیا جوابگوی جمعیت بالا نیست و کشوری مانند ایران به دلیل شرایط جغرافیایی تماما قابلیت سکونت نداشته. بحث غذا هم مهمترین ویژگی بوده که حداقل از این دو جنبه زمین و غذا ، چین جایگاه مناسبی داره.
3 پسندیده
به نظر من همه چیز خوار بودن چینی ها خیلی موثر هست،هر چقدر هم منابع زیاد باشن بلاخره با این همه جمعیت تموم میشه،در چین چیزی به نام آشغال وجود نداره،البته من جمعیت پایین رو ترجیح میدم به اینکه به خاطر زیادی جمعیت مجبور باشی همه چیز بخوری
1 پسندیده