ظاهرا روغن پالم در ذهن مخاطب به عنوان یه چیز بد جا افتاده، و در واقع برای بدن مضر به نظر میرسه؛ که البته با این مقاله عصر ایران به نظر نمیرسه جای چندان نگرانی در این باره باشه.
حالا فرض کنیم روغن پالم برای سلامت مضر هست و خوردنی نیست، وقتی یه برند تو تبلیغش از این بگه که «روغن من، پالم ندارم» چه حسی بهتون منتقل میکنه؟
به من این حس منتقل میشه که «من خوبم و بقیه بد» و به عبارت دیگه «همه روغنها پالم دارن و فقط ما نداریم».
مخاطبی که فکر میکنه پالم سرطانزا است و مخاطبی که نمیدونه استفاده از پالم در سطح جهانی چه قدر زیاده. مخاطبی که نمیدونه بخش زیادی از شکلات صبحانهای که هر روز میخوره با روغن پالم ساخته شده و …