فضیلت خودخواهی عنوان یکی از کتابهایی است که توسط آین رند نوشته شده. شاید رمان‌هایی از ایشان خوانده باشید.
آیا خودخواهی یک فضیلت است؟
مگر جز این نیست که انسانها دنبال نفع شخصی هستند؟
بسیاری به صراحت کلام خانم رند انتقاد کردند ، خودپرستی و خودخواهی را القاب بدی میدانند و آین رند کسی است که دنبال اخلاقی کردن و برجسته کردن این خصلت مهم و «فضیلت» است که باید خودخواه بود و انسان خودخواه است. آیا جز این نیست که آین رند یک حقیقت عمیق را به زبانی تند و صریح و گاهی در قالب داستان و رمان مطرح کرده؟
ممکنه در ظاهر امر بسیاری بر ایثار و فداکاری تاکید کنند و این آیین رسمی اخلاقیات باشد اما فقط در ظاهر ماجرا. در باطن رفتارها برای نفع شخصی و خودخواهانه است. تا بدین جمله اندیشه فلسفی بریتانیا برسیم که نفع شخصی انسانها منجر به نفع جمع نیز خواهد شد. انسان دنبال نفع شخصی است و باید بگویم مسیر درست همین است.
در کل نظرتون در مورد «فضیلتِ خودخواهی» چیه؟ فضیلتی که انسانها پایبند آنند. اما چرا بد جلوه میکنه؟