در چه دوره‌ای از تاریخ ایران معلمان در بهترین شرایط قرار داشته‌اند؟ چه از لحاظ فرهنگی و پذیرش جامعه و چه از لحاظ اقتصادی … . علت آن چه بوده است؟
بررسی دقیق تاریخی و جامعه شناسی نیازه ولی این چیزی که من از وضعیت امروزی معلم‌ها می‌بینم زیاد جالب نیست. البته وضعیت از دید من یعنی شأن اجتماعی و قدرت تأثیرگذاری، که شاید زمان‌هایی حداقل بیش از ۵۰ سال پیش متفاوت بوده.
یکی از نویسنده‌های معروفی که به معلمی اشتغال داشتند و در جامعه روشنفکری هم تأثیرگذار بودند، جلال آل احمد است. او که زمانی به کسوت مدیر در می‌آید، وضعیت مدرسه و معلمان و اداره آموزش و پرورش را به خوبی در کتاب مدیر مدرسه‌اش شرح می‌دهد. که تفاوت کلی با الان ندارد.
من حدس می‌زنم @SherV که در کار نویسندگی روزنامه و مجله هستند، مطالعات یا اطلاعاتی در این زمینه داشته باشند که در اختیار ما بذارن. امیدوارم حدسم درست از آب دربیاد.
2 پسندیده
بنظرم اینکه معلمان کم می نویسند و نقد می کنند، از دلایل وجود این شرایط باشه. چند معلم میشناسید که نقاد باشد و اهل قلم؟
1 پسندیده
ممنون از خانم @leilay که من رو منشن فرمودند. راستش نه اطلاعات خاصی ندارم 
اما جلال آل احمد یه جورایی من رو وارد کار نویسندگی کرد و البته ادعایی ندارم و فعلا ستون نویس ساده روزنامه ای هستم :))
به نظر من هم مشکل اینه که معلمان همون طور که گفته شد لزوما آدم های نقاد و اهل قلمی نیستند دلایلش هم یکی به گزینش برمی گرده که لزوما آدم های با استعدادی وارد کار معلمی نمیشن چون اساسا شغل سطح بالایی متاسفانه حساب نمیشه. و در ادامه کارشون هم اون قدر دغدغه معیشت دارن که خیلی نمی تونن سرخوشانه تاثیرگذار باشن همین که کلاه خودشون رو سفت بچسبند هنر کردن.
2 پسندیده
تصورم اینه که ما قبل ۵۷. من پدر و مادرم معلم بودند؛ بعد از ۳۰ سال کار؛ حقوق بازنشستگی بسیار کمی می‌گیرند؛ در صورتی که قبل از انقلاب حتی در دوره دانش‌سرا یا سپاه دانش دریافتی معقولی داشتند. سطح اطلاعات عمومی معلم‌ها هم نسبت به بقیه بسیار بالاتر بوده؛ احترام اجتماعی بیش‌تری هم داشتند. در صورتی که الآن چنین نیست؛ که این هم احتمالا به خاطر حقوق‌شونه.
2 پسندیده