من خودم اول لینک رو کپی میکنم، بعد اون قسمت فارسیش که تبدیل به کاراکترهای مخصوص url شده رو پاک میکنم و یک x میذارم جاش تا آدرس کوتاه بشه.
منتظر میمونم تا پیشنمایش سوال رو واتسپ یا تلگرام بسازه.
بعد زیرش مینویسم خوشحال میشم در این بحث آنلاین شرکت کنین.
و این متن رو توی گروههای تاریخی و گردشگری و گروههای دوستانم، و گروههایی که بهشون مربوط میشه کپی میکنم. و همچنین برای دوستایی که حس میکنم اطلاعاتی در این مورد دارن به صورت خصوصی میفرستم.
اتفاقی که میفته اینه که تعداد اندکی از افراد میان و در بحث شرکت میکنن. به خصوص از گروهها.
شما چطور پرسشها رو برای دوستانتون میفرستین؟
به نظرتون چطور دعوت کنیم که استقبال بهتر بشه؟
یک نکته اینه که این خیلی رسمیه و به نظرم افراد رو زیاد جلب نمیکنه. من باشم و اگر سطح صمیمیت با جمع اجازه بده، به جای «خوشحال میشم …» مینویسم «بچه ها یه بحث باحال اینجا هست، پایه هستین بیاین شرکت کنین»! یا حتی شوخی میکنم « هر کی نظری داره بیاد بگه، بهش یه شکلات جایزه میدم »
آره.
خود من برام سخت بود از این کلیشه بیرون بیام. یه عمر عادت کردم به این جور صحبت کردن. و این چیزی که گفتی خیلی بهم کیف داد. انگار یه روزنهای بود به بیرون روشن، خارج از کلیشه تاریک.
توضیح میدم که یه شبکه برای تبادل اطلاعات هست و مثلا بهش میگم بیشتر جاها دیدم که یکی میاد سوال مطرح کنه معمولا دوستاش به حاشیه و بیراهه میبرن یا مثلا در اینستاگرام یه پست گذاشتن و بقیه هم اکثرا به عالی بود و خوب بود و چند تا ایموجی اکتفا میکنن که فقط تولید نوازش میکنه و نه حلاّجی سوال . بهش میگم اگر میخوای به وقتش جواب بگیری و اوقات شادی هم سپری کنی [مثلا حضور در ایوان یا کافه بازی و چالش و حتی در خلال همین بحث های جدی ] بیا امتحان کن شاید خوشت اومد.
ولی همونطور که @yousef گفت افراد بیشتر باب میل فضاهای غیر رسمی هستن بخاطر نوازش و توجه بیشتر و خب اکثرا شاید این فضا رو نپسندن و حتی اگر با ترفند هم بیان ممکنه باز هم برن.(کم بودن اعضای پادپرس ،دیر جواب دادن به موضوعات برعکس فضاهای دیگه مثل اینستاگرام ،صاحب نظر نبودن در خیلی از موضوعات و تبدیل شدن به خواننده خاموش حوصله این افراد رو سر میبره )
در مورد دعوت هم من غیر از دعوت عمومی که اونم به در بسته خورد به همون دلایل بالا که گفتم بعضی ها هم اومدن دیدن و زود ترک کردن .