2 پسندیده
-
شاید اولین و بزرگترین مانع سر به راه انداختن کسب و کار در ایران نوع نگرشی باشه که در مقاطع مختلف به ما آموزش دادن. دنبال حمایتهای دولتی و سازمانی هستیم. دانشگاه رو محلی برای آموزش مهارت میدونیم و نه علم. به جای اینکه دنبال حل مسئله باشیم دنبال پاک کردن مسئله‌ایم.
-
از مانع بالا میخوام میزان مهارتهای لازم برای آغاز یک کسب و کار رو مشتق بگیرم. چون یکی از بزرگترین عوامل سد راه موفقیت در کسب و کار مهارتهای ناقصی است که فعالین رو گمراه میکنه. هم مهارتهای ناقص خود فعالین و هم کمبود منابع آموزشی مناسب برای ارتقای این مهارتها.
-
در ادامه به نظرم عدم شفافیت قوانین کسب و کار در ایران یکی دیگه از موانع مهم می تونه باشه. منی کسب و کاری جدید رو آغاز کردم نمی دونم خطوط قرمز شامل چه مواردی میشه. این خطوط قرمز بیشتر از این که به صورت چارچوب و قانونی شفاف وجود داشته باشند به صورت عرف و هنجار هستن. رعایتشون لزوماً موجب غیرقانونی بودن کسب و کار نیستن ولی عدم رعایتشون مطمئناً موجب حذف خواهند شد.
-
عدم توزیع مناسب منابع و شفاف نبودن خدمات موجود در این عرصه رو هم میخوام به لیستم اضافه کنم: در شهری مثل تهران منابع بیشتری برای توسعه اکثر کسب و کارها وجود داره. در عین حال خیلی از مراکزی که به قصد توسعه کارآفرینی بوجود اومدن در خدماتی که میتونن به فعالای این حوزه بدن چندان شفاف عمل نمیکنن.
2 پسندیده
به طور کلی در کشور اگر بخواهیم وضعیت کار و مهم ترین و اساسی ترین فاکتورش یعنی سرمایه گذاری را بهبود ببخشیم به نظر من اصلاح قانون کار و برداشتن بوروکراسی اداری هست
سابقه کار…اخه اگر کسی بیکار نباشه که نمیاد به شما بگه چرا اگهی استخدام زدید؟مثلا سابقه کار رو باید از کجا بیاره؟
نوع و میزان تحصیلات
بومی یا غیر بومی بودن و مهمترین کادر کار پیدا کردن پارتی 
نقش وسیع دولت و شبه‌دولتیها در اقتصاد
فساد و رانت وسیع در رقابتهای اقتصادی
قدرت بسیار زیاد و ویرانگر واردکننده در ساختار دولتی
فضای اجتماعی بی‌اعتماد به آینده که مانع سرمایه‌گذاری خصوصی و بلند مدت میشه
فضای غیرمنصفانه در رقابتهای اقتصادی
به نظرم اگر که کسب وکار موثر و مولدی در ایران هنوز وجود داره باید به دقت بررسی کرد که آیا واقعیه و چطور از این موانع ویرانگر عبور کرده! کمی طنز بود این جمله ولی کمی هم واقعیت و زمینه تحقیقی مفید توی خودش داره!
1 پسندیده