آدمای زیادی رو توی اینستا دنبال میکنم که از خاطرات سفرشون میگن و تقریبا هر روز سال در سفرن (یه جوری مثل کولیهای قدیم ولی به شکل انفرادی و البته خیلی شیکتر و باکلاس تر).
چنین سبک زندگی رو تا حالا از نزدیک دیدین؟ چه جوری میشه از پس هزینه های کار (حداقل اولش و تا دست آدم گرم شه) بربیایم؟
خیلی از این آدم ها که من تعداد زیادیشونو می شناسم از طریق فروش تجربیات سفرشون کسب درآمد می کنند. یعنی تجربیات سفرشون رو می فروشن. عکس هاشون و نوشته هاشونو. خیلی ها کار میگیرن در طول سفر یعنی مثلا سه روز تو یه مزرعه کار می کنن و در ازاش اقامت می گیرن ازون خانواده ها یا پول میگیرن. تو خارج از ایران مبادله کالا به کالا خیلی زیاد اتفاق میفته تو حتی ممکنه در یک رستوران بین راهی ظرف بشوری و در ازاش غذای مجانی بگیری. معمولا برای سفر همه مقداری پول دارند و بقیه اش رو ازین راها به دست میارن
این چیزی که شما میگین در مورد کار در مزرعه یا شستن ظروف با چیزی که دوستمون گفتن یکم فرق می کنه به نظر. البته من خیلی کنجکاوم در مورد بک پک. شما چیزی در موردش میدونین؟
این دقیقا همون چیزیه که ایشون می گن البته اسمشون نومد نیست. فکر کنم یکم با هم قاتی پاتی کردتشون. نومدها عشایر هستند. هیچ هایکرها که همه فکر می کنن کلا رایگان سفر می کنن که اصلا اینجوری نیست فقط سعی میکنن هزینه ها رو به صفر نزدیک کنن و بک پکرها دقیقا همون چیزیه که بالا توضیح دادم. کارهای پروژه ای میکنن مثلا فریلنسر هستند بلاگر و عکاس سفر هستند برای اطلاعات بیشتر پیج سیزدهم @sizdahom رو تو اینستا دنبال کنید یا یه سری به سایت سیزدهم بزن.
درسته، خودشون هم از فروش تجربیات سفرشون و یا حتی قرارداد بستن با بعضی جاها برای تبلیغ و معرفی در قالب اینستاگرامشون میگن. ولی اول کار چی کار میکنن؟! من فکر میکنم حداقل ۶ ماه تجربه سفر نیازه برا این کار، این ۶ ماه سفرهاشون رو با چه هزینه ای میرن؟
اگه تو همون اینستا رو چک کنین، مثلا هدی رستمی خودش رو world nomad معرفی کرده، که با تعریف ویکی پدیا از این کلمه هم میخونه (لینک دوم). نومدها همون کولیها یا همیشه در سفرهای قدیمی هستن، و تو دنیای این روزا مفهوم مدرنتری به خودشون گرفتن.