هنگام ترجمه کتاب در ایران، اجازه از نویسنده و ناشر چقدر مهمه؟

همینکه ناشرا میگن ما قانون کپی رایت رو امضا نکردیم[1]، پس الزام قانونی نداریم دلیل میشه که حاصل زحمت دیگران رو ترجمه کنیم؟
نظر و تجربه شخصیتون چیه؟ چه به عنوان فرد عادی چه متخصص؟
اینجا رو ببینید.

مجوز ترجمه کتاب

اگه بهتون پیشنهاد ترجمه بدن، ولی برای مجوز اقدامی صورت نگیره، قبول می‌کنید؟
ناشرهایی که مجوز می‌گیرن با اونایی که نمی‌گیرن چه تفاوت‌هایی دارند؟ پولدار ترند؟ معروف‌ترند؟ رابطه‌ها و حمایت‌های قوی دارند؟ اونایی که مجوز نمی‌گیرن چطور؟ آیا توجیهاتشون رو با توجه به شرایط بازار نشر می‌پذیرید؟
به مترجم‌ها تازه‌کار و ناشرهای نوپا حق می‌دید که بدون مجوز اقدام به ترجمه و چاپ کنند؟
اصلا این مباحث در حال و روز امروز کشور سخت‌گیری به حساب میاد؟


  1. منبع ↩︎

4 پسندیده