من فکر میکنم دو دسته عامل وجود داره برای عمیق یا سرسری و سطحی بودن در مطالعه. یک دسته به شخص ربط داره و احوال و نیازهاش و دسته بعدی هم به نوع مطلبی که باهاش مواجه میشه.
چی باعث میشه که آدم حوصله عمیق شدن رو از دست بده؟
وقت کم؟
بی هدفی؟
نداشتن انگیزه؟
شرایط بدن مثل سطح سلامت و نوع نشستن و گرسنگی و کم خونی و . . . ؟
شرایط محیطی؟
یا سطحی و نامناسب بودن مطالبی که در حال خوندنش هستیم؟
نظرتون چیه؟
من اخیراً خیلی نوشته‌ها رو سریع مرور میکنم و رد میشم، شما چطور؟
عوامل زیر تو عمق مطالعه م تاثیر میذاره:
روحیات و حال و هوای شخصی و اجتماعی هم اهمیت بالایی داره. وقتی مسئله‌ای نگران کننده در جامعه شیوع پیدا میکنه، به سختی میتونین روی مسائل غیرمرتبط تمرکزی داشته باشیم و این خاصیت طبیعی ذهن هست. اگر شخصی این روزها خیلی متمرکز و عادی باشه من به شخصه تعجب میکنم.
در حالتی غیر از این، من با لاله موافقم. وقتی به عنوان کاربر در پادپرس فعالیت میکنم، معمولا یک فرصت کوتاه به موضوع میدم که ذهنم رو درگیر کنه و اگر موضوع خصوصیات مناسبی داشته باشه معمولا به شکل کامل پیگیر میشم ولی در غیر اینصورت انگار یک پوئن منفی برای موضوع و نویسنده در ذهنم شکل میگیره! این البته بدیهای خودش رو داره و بعضی وقتها آگاهانه سعی میکنم این منفی نگری رو خاموش کنم و بیطرفانه به موضوع نگاه کنم.
گاهی برای من هم پیش میاد .
به نظرم زمان مناسب رو انتخاب کنید برای خوندن مطالب پادپرس. زمانی که از لحاظ اشتیاق خواندن و انرژی و حوصله بالا باشید یا گاهی که کم انرژی هستید قبلش ریلکس کنید و تمرینات ذهنی انجام بدید.
به شخصه با موضوعاتی که بتونم یک حس خوب بگیرم و یک مطلب خوب رو به اشتراک بگذارم که ناراحت کننده
نباشه و بتونه یه مسیر جدید تو ذهن ایجاد کنه و البته در توانم باشه عمیق تر میشم.