واقعا چرا از تولید کننده حمایت نمیشه؟

اگه برنامه‌ی میدون رو دیده باشید از شبکه‌ی سه, خیلی از تولید کننده‌هایی که میان اونجا بزرگترین مشکلشون نه گرونیه, نه جا نیوفتادن کالای ایرانیه و نه بدیِ محصولشونه.

درد مشترکشون اینه که دولت حمایت نمیکنه. منظورشونم این نیست که دولت بیاد به ما پول بده. میگن انقدر سنگ نندازه جلو پای ما, انقدر مارو درگیر بروکراسی و پروسه‌های طولانی اداری نکنه و مهم‌تر از همه‌ی این‌ها, وقتی ما کالایی رو داریم تولید می‌کنیم, همزمان دولت وارد نکنه.

خدایی حرفشونم منطقیه وقتی فکر می‌کنی.
واقعا چقدر سخته انجام این کارها؟

طرف ابزار تولید میکرد و خودِ داورها هم کیفیتش رو تایید کردن, اما همون ابزار از چین وارد میشد.

آیا پای مافیا در کاره؟
اونه که از این معاملات ارزی سود می‌بره؟
چرا باید رتبه‌ی ما در شاخص سهولت کسب‌کار ۱۲۷ باشه؟

1 پسندیده

بله قطعا مافیا به شکل شبه‌قانونی کار رو پیش می‌بره. دلیل هم بسیار ساده‌ست:

فرض کنین شما بخواین در مملکت شلغم تولید کنید. از طرفی مافیا هم در کار واردات شلغم هست، اگر دولت از شما حمایت کنه، اون موقع بازار دست تولید داخلی میوفته و مافیا نمیتونه شلغم رو به پول تبدیل کنه. قطعا خودِ مافیا هر کاری میکنه که تولید داخلی پیش نره و از طریق ارتباطات وسیع در حوزه‌های مختلف از دولت تا مجلس، برای سنگ‌اندازی پیش میره.

حالا نکته مهم اینه که چرا دولت در ایران به شکل عجیبی طرف مافیا رو می‌گیره؟ دلیل کمی به عمق مسائل تحریمها و روشهای دور زدن برای ورود پول نفت به مملکت برمیگرده که دولت از دو دهه پیش در پیش گرفت. ایران قادر نیست پول نفت رو به شکل مستقیم از خریداران خارجی بگیره، در نتیجه یا باید از صادرات نفت چشم‌پوشی کنه یا باید به روشی مثل تبادل کالا پول رو به داخل برگردونه. چشم‌پوشی از پول نفت، برای دولت و ملتی که به این مدیریت نفتی عادت کردن، تقریبا غیرممکنه، یعنی تصمیم فقط براساس نظر دولت نیست، خود مردم ایران هم قادر به هضم این مسئله نیستن که باید دوره گذار مدیریت از نفتی به غیرنفتی طی بشه و در این مسیر تحولات سختی اتفاق خواهد افتاد. دولتهای ایران هم انگیزه‌ای برای این گذار پردردسر ندارن چون در نهایت هرچقدر هم خوب کار کنن، از نظر مردم که تنها پخش کردن پول براشون مهمه، عملکرد نامناسب خواهند داشت. راه‌حل تشکیل گروههای به ظاهر معتمد و شخصی برای تبادل کالا به کالا، ورود اون به مملکت، تبدیل اون به پول، پخش دوباره پول بین مردمه. این گروهها عملا از طریق خود دولت تشکیل شدن و به تدریج مثل زالوی اقتصادی در ساختار باقی موندن.

پس جواب سئوال شما اینه: مافیا در کار هست، مافیا عملا با خود دولت ارتباط نزدیک داره و اساسا در این دعوا، دولت طرف مافیا رو خواهد گرفت، مافیا از پول ارز سود میبره و اتفاقا مشکلی نداره که فقط با پول ارز کار کنه، ولی این خود دولت هست که اصرار بر قبضه‌ی بازار و تبدیل کالا به پول داره.

برای اینکه خوب بفهمید منظورم چیه، به لیستی بلندبالا از شرکتهای نسبتا خوب داخلی نگاه کنین که بعد از دهه ۸۰ یا ورشکست شدن یا اساسا به مونتاژ روآوردن. این لیست شما رو شگفتزده میکنه، طیف وسیع و برندهایی که از صفحه اقتصاد ایران حذف شدن، روندِ وحشتناک تبدیل بازار تولید به بازار دلالی، بهتون این نکته ساده رو میگه که اساسا گردن‌کلفت‌ترین تولیدکننده‌های داخلی هم از این ضربه در امان نموندن.

1 پسندیده

درسته.
اما اگه دولت و حکومت رو مترادف در نظر بگیریم, فکر نمی‌کنی روند نام‌گذاری سالیان اخیر حول محور تولید, کار عبث و بیهوده‌ای باشه؟

اگر هم دولت و حکومت رو تفکیک کنیم, چرا رهبری انتظاری رو ایجاد میکنه که تقریبا میدونه دولت از پسش برنمیاد؟

شایدم پیچیدگی سوال من نذاره پاسخی بنویسی یوسف جان البته.