با توجه به تعداد افراد میانسال در مترو، واگن مخصوص میان سال ها به جا یکی-دو صندلی در هر واگن مناسب تر به نظر میرسه.
نقدی چیزی برا چنین ایده ای؟
دنباله‌ی موضوع چرا پدربزرگ-مادربزرگا بیشتر با اتوبوس می‌رن این ور و اون ور؟
2 پسندیده
ایده جالبیه. هرچند که درباره پایش و فرهنگ سازیش باید فکر کنیم. و همچنین درباره طراحیش.
البته به نظرم خود سرعت ورود و خروج افراد از مترو باعث ترس عزیزان مسن میشه.
من درباره اش فکر می کنم و دوباره بر میگردم
نکته ی خوبی بود. و به همین دلیل خوبه که روی این مسئله کمی فکر کنیم که مکان واگن ها نسبت به مسیر حرکت افرادی که از مترویی به متروی دیگه منتقل میشن چه جوری باشه.
حتی بهتره به مکان اسانسورها هم توجه بشه در طرح نهایی. چرا که اکثر پدربزرگ-مادربزرگ ها از اسانسور کمک میگیرن و اسانسورها هم معمولا درشون جاهای خاصی از ایستگاه هست . حداقل در بعضی ایستگاه ها.
حیف نیست باعث بشیم بزرگترها دور و برمون نباشن برا اینکه می خوایم راحت باشن؟ منظورم اینه قبول که این کار شاید براشون باعث راحتی بیشتر بشه ولی آیا به نوعی باعث جداشدن طبقات مختلف سنی از هم نمیشه؟
4 پسندیده
این هم نکته خوبیه! شاید به جای تغییر امکانات بتونیم با تغییر دیدگاه و رفتار، مساله رو بهتر کنیم
من فکر میکنم که این کار ما باعث میشود که بزرگان را از دور و بر خود دور کنیم، و به آنها احساس تنهایی بدهیم چون وقتی از جوانان دور باشند احساس میکنند که پیر و به درد نخور هستند و دیگر از آنها کاری ساخته نیست که حتی ما آنها را در واگن هم از خود دور میکنیم، در نتیجه من فکر میکنم این کار را نکنیم بهتر است. “نظر شخصی”