نکته خیلی مهمی است.
احتمالا با من موافق هستید که چنین مسائلی چند وجهی هستند. من حداقل دو وجه این قضیه را خیلی پر رنگ می‌بینم:
۱. از طرفی همانطور که گفتید جمعیت فقیر روبه افزایش است و شخصی با وعده‌های پوپولیستی از این وضعیت بهترین بهره را خواهد برد.
۲. از طرف دیگر جمعیت کشور روبه افزایش است در حالی که منابع آبی اگر کاهش نیابند، افزایش هم نخواهند یافت.
به نظرم راه‌حل پیشنهادی برای مسئله آب باید تمام این جوانب را همزمان در نظر بگیرد نه حدود نهایی را. منظورم از حدود نهایی این دو راه‌حل هستند:
الف) قیمت آب و حامل‌های انرژی را ثابت نگه داریم. در این صورت به روندی اشتباه ادامه خواهیم داد و مردم همچنان با فرض این‌که وضعیت آب در ایران در حالت عادی است به زندگی پرمصرف‌شان ادامه می‌دهند تا جایی که به جیره‌بندی آب برسیم و آسیب‌های جبران ناپذیری به طبیعت ایران وارد شود.
ب) قیمت آب و انرژی را به قیمت واقعی‌شان (چند برابر قیمت فعلی) برسانیم. در این صورت افراد زیادی آسیب می‌بینند. فاصله بین قشر فقیر و ثروتمند افزایش می‌یابد و امکان فروپاشی اجتماعی و اقتصادی قوی‌تر می‌شود.
پ.ن. در چند روز اخیر وضعیت خوزستان اصلا خوب نیست. گرد و خاک در فصل زمستان به قدری زیاد است که شاید زندگی در فصل تابستان در این استان غیر ممکن شود.