احیانا منظورتون از دیکتاتور بنده که نیستم ها؟؟؟؟
معمولا من کسی هستم که تحمل نمیکنم و مجبور میکنم آهنگ رو عوض کنن اگه خودم آهنگ بزارم سلیقه هر جمعی رو میدونم (حتی اگه نشناسمشون از اولین برخورد ها متوجه میشم) و طبق سلیقه جمع آهنگی رو انتخاب میکنم که خودم تاییدش کنم. در ۲ ۳ سال گذشته کسی نبوده بگه این چیه گذاشتی همه راضی بودن. زیاد اهل گوش کردن موسیقی به صورت دسته جمعی نیستم در مجموع مگر اینکه جمع، جمع خاصی باشه و بشه باهاشون حس گرفت.
نه شما که هم انتخاب میذارین پیش پای دوستان و هم به فکر متقاعد کردن افراد هستین، این میشه دموکراسی
جذاب شد برام بدونم اگه @Jalal_Razavi و @arezoo روزی همسفر بشن، چه آهنگی پخش میشه و این اهنگ با چه روالی انتخاب میشه و در نهایت ایا این دو راضی هستن یا هر دو از ماشین پیاده میشن و یا … .
با شناختي كه از خودم دارم، حتي اگه اهنگ باب ميلم باشه، لج ميكنم كه چرا عوض نميشه
تصور جالبيه
سلام به همگی
من یه سوالی داشتم بخصوص از اونا که جواب دادن @arezoo, @Jalal_Razavi, @mohammad.t, @moalem, @Erfan, @HadeN, @lolmol:
شما اگه تو هر کدوم از موقعیت های زیر باشین چی کار می کنین:
۱. آهنگی که خیلی بدتون میاد داره پخش می شه ولی میدونین اونای دیگه تو ماشین آهنگ رو دوست دارن. آیا حاضرین به آهنگ گوش بدین به شرطی که آهنگ مورد علاقه ی شما هم حتما پخش بشه؟ آیا بسته به نوع رابطه تون با گروه تصمیمتون متفاوته (مثلا گروه صمیمی مثل خانواده- گروه غریبه که با هم تو یک ماشین هستین)؟
۱. آهنگی که خیلی دوست دارین پخش نمیشه چون یکی هست تو گروه که خیلی از اون آهنگ بدش میاد. آیا حاضرین اون آهنگ از لسیت آهنگ ها حذف بشه یا ترجیح میدین توبتی باشه و هر کس نوبت خودش آهنگ مورد علاقه اش پخش بشه؟ آیا بسته به نوع رابطه تون با گروه تصمیمتون متفاوته (مثلا گروه صمیمی مثل خانواده- گروه غریبه که با هم تو یک ماشین هستین)؟
از اینکه نظرم رو در مورد آهنگ بگم هراسی نیست اما نوع گفتنش به افرادی که حضور دارند بستگی داره
وقتی بقیه از آهنگی من خوشم نمیاد لذت میبرن دیگه آهنگی که دوست دارم رو نمیزارم چون مشخصا سلیقه ها متفاوته.
اگر کسی از آهنگی که من دوست دارم خوشش نیاد اجباری برای گوش کردنش وجود نداره و میتونن آهنگ رو عوض کنن.
من سعي ميكنم لذت آهنگ رو از بقيه بگيرم
همش نق ميزنم و مسخره ميكنم تا بهم خوش بگذره ولي آهنگ مورد علاقم رو پخش نميكنم تا نتونن مقابله به مثل كنن
تو موقعیت یک: گروه غیرصمیمی، اگه حس و حالش رو داشته باشم و بی حوصله نباشم، به آهنگ گوش میدم. اگه گروه صمیمی باشه یه جور بروز میدم که از اهنگه خوشم نمیاد. بعدش دیگه بستگی به گروه داره که بخواد به گوش دادنش ادامه بده و یا به نظر یه نفر احترام بذاره.
تو موقعیت دو، اره مشکلی ندارم از لیست حذف بشه. حتی ترجیح میدم اهنگ مورد علاقه م حتما از لیست حذف بشه و لذتی که میتونم ازش برم رو نسوزونم. یا اگه تو یه جمع باشم ترجیح میدم اهنگای مورد علاقه م رو با هدست بشنوم که دیگران مزاحم لذتم نشن! چون معمولا وقتی از اهنگ لذت میبرم که بقیه جمع نرن تو فاز پارازیت[1] یا حس منفی (خود اهنگ به تنهایی تعیین کننده سطح رضایتم نیست).
1.با خانواده اعتراضم رو بیان می کنم و ازشون میخوام آهنگ و رد کنن و آهنگی رو بزارن که برای منم خوشایند باشه و برای اونا هم. احتمالا در مورد چند آهنگ توافق داریم. بعضی ترانه ها هستن که اکثریت در موردش توافق دارن مثل ترانه های شادمجلسی همه به نحوی شادن
2. اول اینکه باز هم اعتراضمو میگم . اگر خانواده باشه که ممکنه جنگ بشه. اگر غریبه باشه شاید بعد اعتراض اونا رو به خدا بسپارم
مدل گوش دادنتم باید جالب باشه! باید برم سراغ بازی جرات یا حقیقت … یک سلفی از زمانی که ترانه گوش میدی
تو همه این سوال ها فرض بر اینه چند ساعت همه باهم تو ماشین هستین پس نمیتونین بلافاصله اونجا رو ترک کنید. و اینکه هدست هم ندارین
به جاده خیره میشم و فکر می کنم
در حالت اول:
جمع صمیمی:
موافق هستم که توی صف بمونم.
جمع غریبه:
حتی اگه آهنگ من هم پخش نشه چیزی نمیگم.
در حالت دوم:
جمع صمیمی:
مخالفت خودم رو ابراز میکنم اما پافشاری خاصی هم نمیکنم.
جمع غریبه:
باز هم چیزی نمیگم.
- نکتهای که وجود داره اینه که مود و اتمسفر اون گروه مهمه. مثلا من خودم از آهنگهای قدیمی (هایده, حمیرا, مهستی …) خیلی بدم میاد اما وقتی فامیلی اکیپ میشیم و همهمه میشه نمیدونم چرا ناخودآگاه از اون آهنگها هم لذت میبرم.
با هندزفری و صدای تا ته زیاد صدای چیز دیگه ای رو دوست ندارم بشنوم وقتی آهنگ گوش میکنم
معمولا اگه مسیر کوتاه باشه،نظری نمیدم و نظر جمع و یا اغلب اوقات نظر راننده برام محترمه.فقط اگه صدای موزیک رو خیلی بلند کنند، خواهش میکنم یکم کمترش کنند.
اگه مسیر طولانی باشه ،مثل مسافرتهایی که با خانواده میریم، اول یکبار همه ی موزیکهایی که گلچین شده به انتخاب راننده رو گوش میکنم، معمولا بینشون چند تا چیزی که نظرم رو جلب کنه و قبلا نشنیده باشم پیدا میشه ،که خب تنوعی هست برام. البته قبل از مسافرت همیشه آهنگ های مورد علاقه خودم رو روی گوشی منتقل میکنم و وقتی که مایل نیستم گوش کنم موزیکی که توی ماشین هست، هندزفری به دادم میرسه
در ادامه در پاسخ به اینکه توی هر جمعی چطور عکس العمل نشون بدم:
جمع خانواده: معمولا پذیرش، و همون توضیحی که در بالا دادم.
غریبه ها: به هیچ وجه نظر نمیدم،بیشتر برام جالبه با نوع موسیقی هایی که گوش میکنند در مورد روحیه و شخصیتشون کنجکاوی کنم
جمع دوستان: نظر میدم که این چقدر خوبه که گذاشتی یااین یکیو من اصلا دوس ندارم،عوضش کن، توی جمع دوستان سلایق خیلی متنوعه،ولی چون معمولا هم سن و سالیم و راحتیم با هم، گاهی اونا زور میگن و گاهی من،در هر صورت خوش میگذره حتی اگه کل کل کنیم
دوستان صمیمی: سلایقمون خیلی نزدیکه توی انتخاب موسیقی و بیشتر هیجان دارم که موسیقی هایی که اخیرا گوش دادم و با حال و هوام همخوانی داشتند رو بهشون معرفی کنم تا با هم گوش کنیم، تا هم انتقال حس باشه و هم نظرشون رو بدونم.
در واقع فقط دوستان صمیمی سلیقه ی موسیقی منو تا حدود زیادی میشناسن چون حتی توی خونه هم معمولا موسیقی رو با صدای کم توی اتاق خودم گوش میکنم.
تو فضای عمومی و تو ماشین دوست ندارم اهنگ گوش بدم
دیکتاتور دربارهی مردان سرزمین ما معنی نداره ، ما زنها هستیم که دیکتاتوریم. نظرت چیه آرزو؟ @arezoo
با اینکه سعی میکنم خودخواه نباشم تابستان گذشته با دو نفر از دوستان رفتیم مسافرت. یکی از دوستان به آهنگهای چهاربیتی محلی علاقه داشت و ما دو نفر نه. با کمال احترام نذاشتیم چهاربیتی گوش بده چون حق با اکثریت بود نه ؟؟؟؟
كاملا حق با شماست عزيزم، من هم يه نمونه بارز دموكراسي هستم