با نهایت تاسف این روزها بعلت عدم اعتماد مردم نسبت به این بازار، وعده های محقق نشدنی مسئولین، ترس و هیجان حاکم بر رفتار سهامداران و سوء استفاده های برخی حقوقی ها و دولت از وضعیت موجود، شاهد سرخی بازار و صف های فروش آنچنانی هستیم و تا زمانیکه اعتماد به بازار برنگرده و سهامداران بر هیجان خود غلبه نکنند، بعید بنظر میاد بازار بخواد تغییر رویه بده.
در کنار پارامترهای مختلف سیاستهای اقتصادی دولت و بانک مرکزی هم خیلی تاثیر گذاره.
من فکر میکنم دولت بعدی و مدیریت آینده بانک مرکزی احتمالا این تجربه اخیر رو کنار نمیگذارند و شاید سیاستهایی برای رونق بورس اعمال کنند مثل اتفاقی که قبلا افتاد. اما احتمالا با مدیریت و برنامه‌ریزی بهتر. به هرحال بورس خیلی پتانسیل بالایی داره و تجربه اخیر هم اینو تا حدی ثابت کرد.
این قیمت سهام ایران خودرو در ۹ ماه گذشته است. کسی که این سهم را ۹ ماه پیش خریده دو-سوم پولش را از دست داده است. به زودی همین اتفاق برای خریداران هیجان‌زده ارزهای دیجیتالی هم رخ می‌دهد.
حال در مقیاس زمانی بزرگتری (مثلا ۱۰ سال) به این سهم نگاه کنید:
با سلام
بسیار عالی
بی شک بهترین بازار برای سرمایه گذاری بازار بورس هست،منتها نه برای کسانی که وام بردارند بیان بورس، یا خونه بفروشن بیان. برای کسانیکه صبر داشته باشند و با استراتژی وارد بشن. بورس محل سرمایه گذاری ست نه سرمایه برداری. عده ای میگن یه پولی بذاریم یکماه بعد ۳ برابرش رو برداریم! سرمایه گذاری یعنی باید خواب سرمایه داشته باشی. یه یعنی سهم یا سهم هایی رو روشون سرمایه گذاری بکنی، و یه مدت سرمایه ت رو اونا باشه وقتی محصول داد حالا می تونی استفاده شو ببری.
نمیشه گفت ممکنه این اتفاق به زودی میفته یا چند سال دیگه
من از زمانی که بیت کوین ۴۰۰۰ دلار بود با این بازار بودم
اوایل خیلی میترسیدم سرمایه گذاری کنم و نزدیک دو سال فقط روند رو دنبال کردم
چیزی که هست اینه که ارزهای دیجیتال خیلی نوپاست و جای رشد خیلی زیادی داره.
مثلا پارسال شاید از هر صد نفری میشناختم یه نفر هم نمیگفت که میخواد سرمایه گذاری کنه.
ولی الان با وجود رشد هزار برابری خیلی ارزها همه دارن جذبش میشن. هر روز خبرای خوبی از راه میرسه.
(نه فقط در ایران و همه دنیا)
ولی هیچ وقت حس خوبی نسبت به بورس ایران نداشتم.
چرا باید یه کارخونه که هیچ کاری در جهت ارتقای ماشین آلاتش نمیکنه ارزشش چند برابر بشه.
ما هنوز داریم موتور سال ۵۷ رو روی ماشین ها میذاریم
معلومه در کشوری که نه نظارتی هست و نه مدیریتی مردم به شدت ضرر خواهند کرد
به طور کلی جدا از عوامل موجود (چیزی شبیه به نظریه داو برای همه بازارهای مالی برقراره)، بازار مالی سه فاز اصلی رو باید طی کنه: فاز توجه اولیه، تجمیع یا سرمایه‌گذاری، که عوامل موثر حرفه‌ای در بازار به روند مثبت پاسخ میدن. فاز عمومی که فرآیند به سمت حرکت بزرگ پیش میره و اعتماد عمومی به بازار جلب میشه و در نهایت فاز سرریز که ظرفیت بازار تکمیل میشه و میتونه منجر به رکود یا حتی سقوط بشه.
در بازار ایران در سالهای اخیر، سفته بازها به جای سرمایه‌گذارها نقش محرک در فاز تجمیع رو به عهده دارن و معمولا نیاز چندانی به اخبار مثبت اقتصادی ندارن. رابطه بازار، سفته بازها و دولت کمی پیچیده‌ست ودر جای دیگه‌ای میشه بهش پرداخت ولی من فکر میکنم در آینده این گروه با همراهی دولت برای ایجاد فاز اولیه تلاش خواهند کرد و رونقی در حد متوسط برای زمانی از مرتبه چند ماه در بازار ایجاد میکنن.
فاز عمومی حتی با تبلیغ وسیع و پشتیبانی صوری دولت از افراد، به این سادگی ممکن نخواهد بود. به احتمال زیاد در ۱-۲ سال آینده به سادگی فضای عمومی سقوط بورس رو فراموش نخواهد کرد مگر اینکه اتفاق بسیار خارق العاده در فاز اقتصادی-اجتماعی رخ بده و ذهنیت رو کاملا دگرگون کنه.
من فکر میکنم تا ۲۰-۳۰ حتی کمی بالاتر میتونین روی رشد بورس حساب کنین ولی رونق کاذب یکی دو سال قبل (از نظر خودم به معنی اقتصادی یک فریبکاری و غارت عمومی بود تا یک بازار اقتصادی) به این سادگی تکرار نخواهد شد.
پ.ن. در هفته‌های اخیر، حجم عظیمی در ابعاد ۱۵۰ هزار میلیارد از بورس به سمت ارز دیجیتال رفته. با سقوط ارز در روزهای اخیر، احتمالا این نقدینگی به سمت بورس و بازارهای مالی برخواهد گشت. احتمالا روند مثبت برای مدتی در بازار تشکیل میشه ولی نبودن فاز عمومی باعث محدود بودن اون خواهد شد.
