یقینا پوشاک هم تحت تاثیر سخت تر شدن شرایط ورود کالای خارجی و ترس از بازار ایران قرار گرفته. عده ای نیز مانند بحث لوازم خانگی و خودرو بدشان نمی آید شرایط بسته شدن بازار فراهم شود و با دست آویز قرار دادن نرخ بالای دلار(؟!)، کالای بی کیفیت خودشان را، بی رقیب و با بهای گزافی به خریدار تحمیل کنند.
تجربه ی من از خرید پوشاک در ایران چندان جالب نیست آن هم در شرایطی که به اصطلاح برندهای ایرانی(نیازمند تعریف!)، قارچ وار(!) و با اسم و تبلیغاتی ظاهرا لاکچری (و نه البته خوش پرداخت) سر از مراکز خرید در آورده اند و اغلب با همکاری یک عده طراح و گرافیست قیمت های نجومی را به مصرف کننده غالب می کنند.
کیفیت بسیار پایین خصوصا در ماندگاری و رنگ پوشاک ایرانی حتی در مقایسه با رقبای آسیایی نیز مشهود است. بازارِ بی رقیبِ خالی از محصول باکیفیت در پایین آوردن سطح سلیقه ی مخاطبش نیز موثر است و اضافه کنید تعریف بی دلیل برخی از مجریان صدا و سیما را از خصوصا پوشاک ایرانی!
نظر شما چیست؟