درود. حالا وقتی صحبت از ستاره و داشتن قهرمان میشه که امری لازم و حتی مطلوب برای جامعه به نظر میرسه سوال بعدی اینه که اساسا چرا عمده سلبریتی های محبوب امروز ما چرا این قدر از درون برای ستاره بودن خالی هستند. چرا سلبریتی شدن این اندازه سطحی و بی مایه شده. چرا قهرمان های ما به صورت حباب گونه رشد پیدا کردند و هرگز نمی تونند الگوهای قابل اعتماد و قابل قبول خوبی برای جامعه باشند طوری که به لحاظ فکری بتونند جامعه رو رشد بدن. سوال بعدی اینکه اساسا چرا این سلبریتی ها در جایگاه روشنفکران یک جامعه نشستند و حکم صادر می کنند؟ چرا نظرات این سلبریتی ها بازتاب های قابل توجه در جامعه پیدا می کنه در حالی که سطح فکری اون ها ممکنه از خیلی از افراد جامعه پایین تر باشه؟ این خلا روشنفکران هدایتگر جامعه چرا به وجود امده و چرا این سلبریتی ها اون رو پر کردند؟