برخی‌ها معتقدند که زبانشان را باید از عبارات و لغات سایر زبانها پیراست و هرچه ریشه کلمات بومی‌تر باشد بیشتر به خود مباهات میکنند. مثلا هرچه خلوص زبان ترکی استانبولی بیشتر شود انگار زبان قوی‌تری ساخته‌اند یا حذف لغات خارجی (خصوصا عربی) از زبان فارسی را وظیفه مقدسی قلمداد میکنند!
واقعا چرا باید دنبال سره‌سازی و پیرایش زبان باشیم؟ عیبی داره که انگلیسی از فرانسوی ، آلمانی یا لاتین و یونانی لغاتی داشته باشه؟ یا فارسی با کمک لغات عربی یا اروپایی تقویت بشه؟
حساسیت برخی افراد به خاطر چیه؟!
درود بر شما
پاسخ به پرسش شما بسیار سخت است. از طرفی زبان را باید موجودی زنده و پویا دانست که متغیر است و به زبان اجازه ی پویایی و فعالی داد و از طرف دیگر حفظ زبان در رشد فرهنگ جامعه بسیار موثر است.
در مقاله ای با عنوان ( چرا و چگونه زبان علمی ما باید زبان فارسی باشد) آقای دکتر منصوری، به بررسی این پرسش شما پرداخته اند. ایشان چند دلیل آورده اند و مهم ترین آنها این است که اگر کاربران یک زبان در متنی علمی با واژه های غیر بومی و نا آشنا روبرو شوند، یا گمان می کنند که آن علم سخت است و این خود موجب عقب ماندگی علمی جامعه خواهد شد و یا گمان می کنند که زبانشان توانایی لازم برای بیان علم جدید را ندارد و این هم موجب به حاشیه رانده شدن زبان و در پی آن فرهنگ جامعه خواهد شد.
دکتر منصوری به تجربه ی دو کشور هند و ژاپن هم اشاره می کند و عامل پیشرفت ژاپن را در ترجمه زبان علمی می داند در حالی که هندی ها در برقراری ارتباط بین مسئولین و کارگران هم دچار مشکلات بسیار شده اند.
به نظر من جواب در داخل سوال هست! پیراستن زبان و افتخار به اصالت آن!
ولی این کار در ابعاد وسیع کار بیهوده ای هست چون 1. از زبان مردم عمومی دور میشه 2.کار سختیه و به قولی لقمه را دور دهان چرخاندن هست.
3. وجود تعدادی از لغات از زبان های دیگر هم یادگیری اون زبان بعدی رو راحت تر میکنه و هم به اون زبان انعطاف و پویایی میبخشه .
4. بعضی از لغات داخل یک زبان منسوخ شده اند و یا غیر مصطلح هستند و استفاده از لغات زبان دیگر این حفره رو پوشش میده.
مثلا درباره زبان فارسی با توجه به این که حدودا یک سوم یا بیشتر و کمتر این زبان با عربی آمیخته شده ،جداسازیش از عربی حفره هایی رو در این زبان ایجاد میکنه و فارسی سره سخت خواهد بود و همچنین حذف لغات انگلیسی که معروف و مصطلح هستند باعث سردرگمی گروهی از مردم خواهد شد.