به دوران کودکی خودم که فکر می کنم، به خاطر دارم که همیشه معلمانم به من تذکر می دادند که بشین! مگه میزت میخ داره که ایستادی؟ من حتی نوشتنی ها را ایستاده انجام میدادم.
امروز که به دانش آموزانم نگاه می کنم، چنین رفتاری را در آنها مشاهده می کنم . آنهایی که میایستند، لزوما دانش آموزانی نیستند که ناآرام اند، بلکه بیشتر آن دسته اند که فکر می کنند بلدند.
آیا این ایستادن ها از این بابت است که میل به ابراز دانسته هایشان دارند؟ یا اینکه وقتی میایستند تمرکز بیشتری دارند؟
این رفتار را در برخی بزرگسالان هم مشاهده کرده ام، مثلا برخی ها ایستاده به تلفن هایشان پاسخ می دهند. این ایستادن ها از چه بابت است؟
6 پسندیده
چه سوال زیبا و ریزبینانه‌ای!
دلیلش می‌تونه سطح بالای دوپامین تو مغز باشه. دوپامین اعمال متنوعی تو مغز انجام میده، یکی از اون‌ها تحریک اعمال حرکتی هستن. نمونه‌ی شدیدش رو می‌تونید تو بچه‌های بیش‌فعال ببینید که تمایل دارن از همه‌چی و همه‌کی بالا برن!
دوپامین در یادگیری خصوصن یادگیری ِ همراه با پاداش افزایش پیدا می‌کنه. از طرفی با اثر روی اعصاب بینایی باعث ایجاد هشیاری و تمرکز میشه.
شااااااااید بشه گفت دوپامین تو چیزی که بهش میگیم خلاقیت هم دخالت داره.
دوپامین یکی از جذاب‌ترین انتقال دهنده‌های عصبی‌ه. چنتا نکته هست مثل اینکه همه‌ی این اتفاقات بالا تو یه ناحیه از مغز نمی‌افتن، یا اگه تعادل دوپامین و بقیه بهم بخوره افزایش دوپامین لزومن به نتایج بالا ختم نمیشه و ممکنه آسیب ایجاد کنه، مثل عدم تمرکز یا توهم.
ولی از این می‌تونی مطمئن باشی که اونی که ایستاده داره سعی می‌کنه یاد بگیره، و نشوندن یا اذیت کردنش می‌تونه جلوی یادگیری‌ش رو بگیره!: )
5 پسندیده
با توجه به این نکته میشه هشیارانه ازش استفاده کرد؛ یعنی گاهی اوقات از آنها بخواهیم بایستند و به صحبت هایمان دقیق گوش کنند و یا فعالیت یادگیری خاصی را انجام دهیم؟
3 پسندیده
فکر نمی‌کنم،
ایستادن به تنهایی اونقدر دوپامین آزاد نمی‌کنه که بقیه مناطق مغز رو هم تحت تاثیر قرار بده.
ولی فعالیت حرکتی شدید‌تر چرا! مثلن دستاشون رو به هم بزنن، یکم بالا و پایین بپرن، یه کار خلاقانه انجام بدن (مثلن با وسایلی که دارن تو کلاس همه با هم آهنگ بسازن)، یا حتا تماس انسانی مثل بغل کردن هم‌دیگه می‌تونه دوپامین رو افزایش بده.
3 پسندیده