آره درسته! مثلا یکی از آدم‌بزرگ‌هایی که بهم دقیقا حس سادگی و بی غل و غش بودن بچه‌ها رو میده، این کارگردان هست: ابوالفضل جلیلی.
آدم‌بزرگ‌های دیگه‌ای رو می‌شناسید که حس بچه‌ها رو بهتون منتقل کنن؟ اونا چه ویژگی‌های متمایزی از بقیه دارن؟
من به جدانویسی علاقه دارم به خاطر این‌که این‌طوری معنی کلمات رو به‌تر می‌فهمم و لذت می‌برم. مثلا وقتی می‌نویسید: «هم‌سایه» متوجه می‌شین یعنی دو تا چیز/کسی که سایه‌‌شون روی هم قرار داره. یا یخ‌چال یعنی چاله‌ی یخی! این کار قدرت واژه‌سازی رو هم در آدم تقویت می‌کنه به نظرم.