اگه میخواستین یه جنسیت به تکنولوژی نسبت بدین، چی نسبت میدادین؟ چرا؟
چه جنسیتی به فعالین حوزه تک و دنیای تکنولوژی نسبت میدادین؟ چرا؟
شاید اینکه بیشتر احساس مردانه نسبت به تکنولوژی داریم، به خاطر کسائی بوده که در پیشرفتش سهیم بودن. اکثرا مردها، به دلایل مختلف از جمله ساختار اجتماعی در مورد ابزار سهیم بودن. چرائی این مسئله خیلی جنجال برانگیز هست و به خاطر تبعیض شرایط اجتماعی نمیشه در موردش نظر خاصی داد.
تکنولوژی به صنعت گره خورده و فضای صنعت بیشتر مردونه س تا زنونه. البته در فضای تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات این موضوع صدق نمیکنه.
یه مسئله ای هست به اسم بیوفمنیسم، که میاد میگه چرا تحقیقات پزشکی و دارویی اکثرن روی موش های نر و بعدن مردها تست میشن. واقن داروهایی که ما الان داریم رو مردا بیشتر جواب میدن.
عین همین مسئله تو زمینه طراحی ذهن منو درگیر کرد. (چیزی که در ادامه میگم احتمالن به نگاه جنسیتی دامن میزنه، پیشاپیش معذرت میخام و لطفن نقدش کنید.) تو فرهنگ های مختلف دیدیم که رانندگی خانم ها مورد قضاوت قرار گرفته. جدا از اینکه مردا شاید راننده های خانم رو بیشتر تحت فشار و استرس بذارن به هر دلیلی، نمیشه گفت دلیل کمتر ارتباط برقرار کردن خانم ها با خودرو (اگر این فرض درست باشه) طراحی شدن خودرو توسط طراحای مرد باشه؟ چیزی که به عنوان زیست شناس به ما یاد دادن اینه که مغز زن ها و مرد ها تا حدودی متفاوته. تفاوت جنسیتی چقدر میتونه رو نحوه استفاده ما از ابزار تاثیر بذاره؟ اگر روزهای اول طراحی خودرو از زنان طراح هم کمک گرفته میشد چقدر خودروهای امروزی متفاوت بودن؟
حرفم اینه که اگه میخایم از پتانسیل های شاید بیش از نصف افراد جامعه (زنان) به درستی استفاده کنیم برای بهبود شرایط اقتصادی، آموزشی، فرهنگی یا … باید بذاریم (یا حتا ازشون دعوت کنیم) توی طراحی، ساخت و سایر بخش ها همکاری کنن. اگر برای زنان استفاده از تکنولوژی سخت تر از مردانه، نمیشه گفت دلیلش عدم همکاری طراحان زن حین طراحی این تکنولوژی هاست؟
سوال:
عدم مشارکت زنان در حوزه تکنولوژی تو تاریخ چه مشکلاتی به وجود آورده؟
در مورد سوال آخر به نظرم واقعا جواب دادن بهش نیاز به مطالعه داره. ولی در مورد مثال رانندگی، خیلی خوبه که از اول خودتون گفتین نگاه جنسیتی و خواستین نقد بشه. چون واقعیت قضیه ای مثل ماهر نبودن خانما در رانندگی (که البته خود درصد این قضیه مورد بحث هست) کم بودن تمرین و تجربه در طی سال ها در این زمینه هست و موضوع تاثیر طراحی خودرو در این زمینه نمیتونه نقش قابل ملاحظه ای داشته باشه.
من فکر نمیکنم در طول تاریخ اینجوری بوده باشه. براساس تحقیقاتی که در مورد گذار به عصر کشاورزی و یکجانشینی هست، بیشتر زنان نقش اولیه در ساخت وسایل و ابزار به عنوان تکنولوژی اولیه رو داشتن (عصر مادرسالاری). در عصر نوین، مثل خیلی از جاهای دیگه، نکته در تکنولوژی اینه که زنان وقتی میخوان نقشی داشته باشن، با این طرز تفکر وارد میشن که باید مثل مردها عمل کنند نه به عنوان عنصر متفاوت (نه بالاتر نه پائینتر).
بر چه اساسی این رو میگین؟
طبق تجربه شخصیم دیدم که تمایل خانما به رانندگی از آقایون کمتره. چه کسایی که رانندگی میکنن، چه کسایی که تازه میخان شروع کنن. در استفاده از تکنولوژی های دیگه هم همچین بی تفاوتی هایی رو میشه دید از طرف خانم ها.
فکر میکنید دلیل کمتر ارتباط گرفتن خانم ها با ابزار یا خود تکنولوژی طراحی شدن اون ها برای آقایون و از طرف آقایون نبوده؟ شاید مطالعه لینک زیر کمک کنه بهتر منظورم رو برسونم:
http://www.medialit.org/reading-room/worlds-apart-women-men-and-technology
اینقدر عقب نرفتم من تو تاریخ!: )) منظورم بیشتر بعد از صنعتی شدن دنیا بود. ببخشید مشخص نکردم.
نگاه جالبیه. انگار یه دوره طولانی کمون فعالیت صنعتی زنان رو داریم، و بعد زنانی که سعی میکنن از مردها الگو بگیرن.
من فکر نمیکنم اینقدر تبعیض وجود داشته باشه در این مورد. شاید به عنوان چپ دست بیشتر حق اعتراض داشته باشم در زمینه تبعیض
خصوصیاتی مثل عدم ریسک پذیری، یا حتی توجه به جزئیات تا کلیات میتونه در زمینه استفاده از تکنولوژی موثرتر باشه. اینکه این مسائل به جنسیت مربوط میشه بیشتر تصادف هست تا عمد.
در این زمینه پیشنهاد میکنم مقالهي خوب زیر از هاروارد بیزینس ریویو رو مطالعه کنین:
علاوه بر آمار و مطالعاتی که در زمینه حضور کمتر و تبعیض علیه زنان در تکنولوژی ارائه میده، به این مورد هم اشاره میکنه که حتی در استفاده از اینترنت، هم تعداد خانم ها ۱۲٪ کمتر از آقایون هست! و البته در کشورهای در حال توسعه این عدد به ۳۵٪ هم میرسه.
این حرف درستی هست، اتفاقا در همین مقاله اچبیار اشاره شده که اقتصادهای سالم اون هایی هستن که بتونن حضور یکسانی از زن و مرد رو در کسب و کارهاشون داشته باشن. ولی فکر نمیکنم دلیل عدم حضور زنها، طراحی ابزارها توسط مردها باشه. به عنوان مثال خالقین اینستاگرام هم دو مرد به اسم های کوین و مایک هستن، ولی بیشتر استفادهکنندههای این اپلیکیشن خانم ها هستن (منبع: +).
من بیشتر با کامنتهای زیر نوشته موافقتر هستم تا خودش. خیلی به نظر خام به نظر میاد و انگار صرفا دنبال القای موضوع بوده. جامعه آمارگیری و روشهای استدلال همبستگی برای علیت خیلی ناقص هست.
چرا همینجا دنبال دلیل نگردیم؟ یعنی خانمها بگن که آیا شده در استفاده از تکنولوژی تبعیض احساس کنه؟
عجب سوال خوبی!
من شخصا تکنولوژیهایی که استفاده میکنم محدودن و تو هیچ کدوم حس نمیکنم تبعیضی رخ داده. البته تو گوشیهای لمسی چرا؛ خیلی وقتا احساس میکنم دکمههای این گوشیها رو برا انگشتهایی به ظرافت مداد، اختراع کردن! باقی وسایل نه، خودرو، لپ تاپ، یخچال و لباسشویی، … .
البته یه نکته دیگه هم هست: استفاده از تکنولوژی یه چیزه، دست داشتن در تولیدش یه چی دیگه. مثلا یه مقدار حضور دخترها رو حداقل در فضاهای استارتاپی عمومی کمرنگ میبینم. در فضاهایی که من دیدم، شاید به ازای هر ۳-۴ پسر، یه دختر حضور داشته. و این هم بیشتر از اینکه به خاطر تبعیض باشه، به خاطر تمایلات متفاوت خود خانم هاس.
بخوایم منصف باشیم، تمام این مسئله به مشکلاتی مثل تبعیض برنمیگرده. در سطح به تربیت اجتماعی در خانواده هم برمیگرده که خیلی روی مسئولیت و کار کردن خانمها تاکیدی ندارن و قابلیت پذیرش این مسئله هم برای افراد (سود و راحتی شخصی) بالاست. شاید بشه آمار گرفت ولی درصد بالائی از کسائی که هستن در این کارها هم بیشتر برای سرگرمیه.
منم طبق تجربه شخصیم دیدم خیلی تمایل داشتن لینکم حتما سر فرصت میخونم
جدیدا کتاب “رازوری زنانه” رو مطالعه کردم. کتاب وضعیت زنان آمریکایی رو قبل و بعد از جنگ جهانی بررسی کرده و به این موضوع نگاه کرده که : "چطور زنانی که عمری برای رسیدن به حقوق خودشون مبارزه کردن حالا عقب گرد کردن و به زنان مدرن اما سنتی بازگشت کردن" کمی مطالب کتاب منو یاد جامعه امروز خودمون می اندازه. شاید یه جواب سوال شما همین “رازوری زنانه” باشه که ریشه اجتماعی داره.
اما در کل به نظرم این خود زنان فعال هستن که باید راه خودشون رو پیدا کنن و با اعتماد به نفس جلو برن و از ویژگی هایی که زنانه نامیده میشن علاوه بر چارچوب خانواده در زندگی اجتماعی هم استفاده کنن و به جامعه سود برسونن.
قسمتی از کتاب:
فریدان در این کتاب به بحران هویتی زن در فصل « بحران کیستی زن»می پردازد و این پرسش را پیش می کشد که زنان چه آینده ای برای خود تصور می کنند؟ آیا شرایط فعلی همان چیزی است که در کودکی و نوجوانی آرزو می کردند؟ زیرا زنان این نسل به نیکی دریافته بودند که باید با وضعیت مادران شان متفاوت باشند ولی شرایط اکنون چیز دیگری است و به نظر می رسد به اجبار به آن تن داده و خود را به روزمرگی دچار کرده اند. او از این وضعیت به «بحران نقش» تعبیر می کند( ترجمه فارسی- ص 74) و خاطر نشان می سازد بحران نقش یا هویت زنان بحرانی است که از وقوع بلوغ جلوگیری می کند و با ویژگی رازوری زنانه استمرار یافته و جاودانه می شود. زیرا فرهنگ به زن ها اجازه نمی دهد نیازهای اولیه شان را رشد دهند و از تمام نیروهایشان برای رسیدن به مقام انسانیت و نه زن بودگی صرف، استفاده کنند منبع.
من فکر کنم که کلا مردها و به خصوص پسرها اکثرا علاقهی بیشتری به تکنولوژی دارن. برای مثال معمولا توی خانوادهی ما پدر یا من مسوول خرید گجتها یا لوازم برقیایم چون بیشتر راجع بهشون میخونیم چون بیشتر دوسشون داریم.