بارها شنيديم و حتی ديديم كه يه دختر خانم به خاطر كوچك ترين اشتباه، از ترس خانواده به ديگران باج های سنگين داده و حتی زندگيش رو از دست داده.
واسم سواله چی باعث ميشه يه پسر مشكلاتش رو حل كنه ولی يه دختر از ترس بو بردن خانوادش، ناچاره به ديگران باج بده؟
چرا خودش دست به عمل نميشه؟
چی رو در خودش نميبينه و يا از چی ميترسه؟
فرض و بر این میذاریم که دختر یا از نظر جنسیتی زن ها اعتماد به نفس مثبت و یا استقلال روانی پایین تری نسبت به پسرها یا مرد ها دارند ولی سوال اساسی اینجاست چرا؟ چه ربطی به زن بودن و مرد بودن داره؟
این مشکلی هست به قدمت تاریخ بشر ، اگر بخوایم ریشه ای بررسی کنیم چنین چیزی داریم :
از نظر من این مشکل چنان ریشه ای و تاریخی هست که خیلی سخت میشه تغییرش داد.
کلا نگاهی که به زن میشه مسئله آفرینه ، یعنی این نگاه سنگینه فرهنگی اجتماعی ، یک زن و اینطوری بار میاره.
حالا دلیل این نگاه بد که زن هارو به این صورت بار میاره چیه؟
مهمترین دلیلش ، ذات و طبیعت زن هست ، متاسفانه و یا خوشبختانه زن ها چیزی دارند به اسم حاملگی ، تو این دوره حاملگی خانوم ها دچار اشکال میشدند و محدودیت براشون ایجاد میشد ، اصولا یک خانوم 9 ماه بچه تو شکمش داره و حداقل 2 سال هم باید پای بچه بشینه ، تازه تمام این صحبت ها برای یک بچه است نه کسی که چندتا بچه داره ، خب اینطوری خانوم ما تو زندگی چندین سال متوقف میشه حالا اون مشکلات فیزیکی و روانی حاملگی بکنار.
شما دقت کنید یک زن چطوری می تونه با این شرایط بدون گرفتن کمک به زندگی ادامه بده ؟ به همین دلیل هست که مرد باهوش تر شده (به من حمله نکنید من از همه کم هوش ترم) و تونسته قدرت اقتصادی بیشتری و بدست بیاره.
یعنی در طول تاریخ زن ایستاده و مرد حرکت کرده.
مشکل بزرگ بعدی ، نگاه غلط جنسی بین زن ها و مردهاست ، الان دیدی که وجود داره اینه : مرد در رابطه جنسی چیزی و میگیره و زن چیزی و از دست میده و همین دید باعث بوجود اومدن کلی مشکل میشه ، مثلا دختره میگه پسره من و گول زد ، این دید غلط باعث بوجود اومدن خیلی از مسائل و فرهنگ های غلطی میشه که ما داریم ، مثل دادن هدیه به خانوم ها ، مهریه ، دادن پول و خرجی و افتادن بار اقتصادی روی دوش مرد.
شما دقت کن چه بار سنگین تاریخی و فرهنگی تو این زمینه ها وجود داره ؟ من همیشه به مامانم میگم اگر دختر درخواست مهریه کرد منم مهریه می خوام ، بعد مامانم میگه خل و چلی تو
حالا در واقعیت چی داریم ؟ الان اگر دختر و پسر با هم بدنیا بیان ، کاملا برابر هستند تازه دخترها از نظر احساس و درک بالاتر از پسرها هستند ، پس مشکل تو فرهنگ و تربیت و اجتماع هست.
والا اگر من با خواهرم (مثلا) در زمان کودکی ، کاملا با تربیتی مساوی بزرگ بشیم و بعدا هم که رفتیم مدرسه باز هم شرایط مساوی باشه برای پسر و دختر ، و در نهایت اگر تو همه زمینه های زندگی این اصل برابری و رعایت کنیم که مشکلی پیش نمیاد.
ناصر تا حد خوبی جنبه‌های مختلف سوال رو پوشش داد، من میخوام با دو-سه تا سوال به اون نقطه برسم:
چی باعث میشه از اشتباه کردن بترسیم؟
لاله جان مخفی کردن بعضی اتفاق ها فقط مختص دخترها نیست مثلا پسرهای زیادی هستند که حاضر نیستند پدر و مادرهاشون متوجه خوردن مشروب یا کشیدن سیگار و …بشند ولی برخورد پدر و مادرها خیلی متفاوت هست و اگر متوجه سیگار کشیدن پسر بشند درسته که بیشترشون برخورد تندی خواهند داشت اما به شدت برخوردی که با دختر سیگاری میشه نیست
کلا بیشتر خانواده ها از ترس آبروشون که دقیق تر بگم فضولی دیگران در زندگی خصوصی شخص
بیشتر حواسشون به دختراشون هست
بیشتر زنها تو دامن زدن به این مسئله و پذیرفتن این نقش سهیم هستن همون طور که در مثالها اشاره کردی ولی جاهایی که به نفعشونه سکوت اختیار میکنن من هم خواهان یک تغییرات گسترده هستم ولی وقتی خودشون نمیخان یا گزینشی عمل میکنن همین روال ادامه خواهد داشت .
به دلایل مختلف جامعه ما (و به نوعی سایر جوامع) حساسیت بالایی برای پاک بودن (پاکدامنی) دختران دارند شاید به دلیل نقش محوری زن در خانواده و یا جایگاه مادری و تربیت نسلی که برعهده مادران است. در مقابل به دلیل فعالیت مردان در امور مختلف از جمله نظامی‌گری و حکمرانی ، چنین حس پاک بودنی نسبت به مردان وجود نداره.
به همین دلیل جامعه خواستار عدم اشتباه توسط بانوان است تا اون هاله قداست و پاکدامنی خودشون رو حفظ کنند. وجود این حساسیت نسبت به دختران رو در جامعه خودمون به خوبی احساس میکنم که ورای اشتباه و خطا ، انجام برخی کارها رو نیز در شان دختران نمی‌دانند و دختری که چنین کاری رو انجام بده به نوعی تابو شکنی کرده و یه جور خاصی بهش نگاه میشه!!
امروز داشتم یه ودیو داخل یوتوب نگاه میکردم که 50 تفاوت اساسی خانوم ها و آقایون رو از نظر فیزیولوژی مغز با هم مقایسه میکرد و برام خیلی جالب بود این موضوع خصوصا که این تفاوت ها بیشتر ریشه هورمونی و ژنتیکی دارن نه ریشه فرهنگی . حتما اگر وقت داشتین این ودیو رو ببینید »
چند تا از اختلاف هایی که تو این ودیو گفته شده بود و به نظرم به سوال مربوط میشه رو میگم اینجا .
آقایون خیلی کمتر از خانوم ها از خراب شدن رابطه ای که دارن میترسن . از اول تاریخ بشر خانوم ها بخاطر قدرت بدنی کمتر و بارداری همیشه تحت مراقبت خانواده یا قبیله بودن و این که بخاطر یک اشتباه رابطه ای که با افراد دارن خراب بشه و این حمایت رو از دست بدن باعث میشه ترس خانوم ها از اشتباهاتشون بیشتر بشه.
آقایون ذاتا خیلی بیشتر از خانوم ها ریسک پذیر هستن . تو زمان های خیلی قدیم خانوم هایی که محتاط تر بودن و بهتر میتونستن از خانواده و بچه هاشون مراقبت کنن بیشتر شانس بقا داشتن و به همین دلیل خانوم ها کمتر تمایل دارن ریسک کنن که همین موضوع باعث میشه از اشتباه کردن ترس داشته باشن .
آقایون ذاتا دوست دارن توانایی های خودشون رو بیشتر از چیزی که هست تصور کنن . یه تحقیق خیای جالب تو یه دانشگاه انجام شده بود که نشون میداد بعد از فارغ التحصیل شدن پسر ها تو مصاحبه های شغلی دستمزد های بیشتری رو از کارفرما درخواست میکنن . و همین دست بالا گرفتن توانایی تو جنس مذکر به نظرم باعث میشه که ترس از اقدام و در نتیجه اون ترس از اشتباه تو جنس مذکر کمتر بشه .
آره منم گفتم فرق دارند ، ولی فرق مثبت یعنی خانوم ها مغز بهتری دارند نسبت به آقایون .
تازه شما مغز دوتا مرد و بررسی کنید کلی تفاوت پیدا می کنید چه برسه به تفاوت بین مرد و زن ولی منظور من یعنی در مجموع برابر هستند ، یعنی برایند نیروها تازه کمی خانوم ها بالاتر
دقیقاااا 
باور کن من دختر و پسر هم سن هم و کنار هم دیدم ، دختره خیلی قدرت استدلال بالاتری داره ، این رشد عقلی پسر تا سن 21 سالگی میرسه به دختر ، ولی شما دقت کن همیشه میگن برای ازدواج پسر دو سال بزرگتر باشه یکی از دلایلش این هست که از نظر عقلی به دختر برسه.
شماتت همسایه! توی کتاب هامون قصه ای داشتیم که فردی خونه ش رو دزد زد ولی چیزی که اونو اذیت میکرد شماتت همسایه بود که چرا فلان کارو نکردی و این حرفا. شماتت، حرف درآوردن، جواب پس دادن، اصطلاحا آبرو بردن و هرچیزی که در واقع همون شماتت همسایه هست. قضاوتی که دیگران میکنن که این دیگران میتونه از نزدیکترین اعضای خانواده باشه تا ادم های دور و بر و هفت پشت غریبه.
این جمله رو میشه توضیح بدین؟ من چند بار پاسخ رو خوندم ولی ارتباطش رو به جمله های قبل متوجه نشدم. اینکه یه پسر یه دختری رو گول بزنه یا برعکس یه دختری یه پسری رو گول بزنه، وجود نداره؟ فرهنگ غلطه؟ 
مثلا دختری میاد به من میگه: پسره من و گول زد و ازم سواستفاده کرد (مثلا) خب اینجا دختر خانوم فکر میکنه وقتی با پسری رابطه برقرار کنه ، یعنی پسر چیزی و بدست میاره و دختر چیزی و از دست میده برای همین میگه در این رابطه کسی که چیزی از دست داده و ضرر کرده منم ، در صورتی این دو نفر باهم برابر هستند و اگر چیزی بدست بیارند با هم بدست اوردن و اگر هم از دست بدن با هم از دست دادن.
این دید غلط و هم پسرها دارند هم دخترها ، مثلا پسره میگه مهم نیست من 10 بار با کسی رابطه داشته باشم ولی دختر نباید مثل من باشه در صورتی که هر دو برابر هستند.
فکر کنم سر مفهوم گول زدن توافق نداریم
نه میدونم منظورت چیه ، منظور من دقیقا رابطه جنسیه ، یعنی بحث هایی که روی این مسئله میشه و الا بحث های دیگه مثل خیانت و غیره کاری به گول زدنی که من مدنظرم هست نداره.
منظور من اینه که اگر دختر و پسری با هم رابطه جنسی برقرار کنند و بعدش پسر بره و پشت سرش و نگاه هم نکنه ، دختر خانوم نباید بگه من و گول زد و رفت (هر دو موقعیت ثابتی دارند تو رابطه جنسی) ، دقت کنید من فقط رابطه جنسی و میگم از نظر احساسی چیزی و بررسی نمی کنم. از نظر رابطه احساسی امکان داره کسی گول بخوره کاری به اون ندارم
اگر از نظر احساسی یا با اهرم احساسی به قول شما رابطه جنسی گرفته باشه چی؟ زمانی گول زدن نیست که دو نفر به خواست و تمایل خودشون یکاری رو انجام بدن و بعدشم جدا بشن یا نشن در موقعیت برابری هستن. چیزی که هست اینه که شما نمیتونید یک عمل یا یک مسئله رو به صورت مجزایی از علل و زمینه هاش و احساس یا مسئولیتی که باید میبوده نگاه کنید و بعد اون جمله ی “گولم زد” رو نشانی از اشتباه فرهنگی بگیرید. قطعا این جمله با در نظر گرفتن تمام مسائل پیرامونیش گفته میشه.
این مثل بریدن یه قسمتی از سخنرانی یه نفر و قضاوت درباره کلیتش هست. هیچ چیزی به تنهایی وجود نداره.
الان به خوده جمله نگاه کنید ، اگر کسی با اهرم احساس رابطه جنسی گرفته باشه ، این یعنی چی؟ این یعنی دختری یک چیز با ارزش داره و شخصی اومده این چیز با ارزش و با دروغ گرفته، این جمله این و داره میگه که رابطه جنسی مثل یک الماس می مونه دست دخترها که پسر ها با هزار دوز و کلک می خوان این الماس و ببرند.
حرف من اینه ، اگر هم الماسی بوده باشه (که نیست) این الماس دست هر دو شخصه .
کل حرف من اینه : رابطه جنسی عمل خنثی ای هست که هر دو نفر به یک اندازه درش دخیل هستند ، نباید برای یکی (پسر) بدست اوردن الماس باشه ولی برای یکی (دختر) از دست دادن الماس باشه.
جامعه و فرهنگ دقیقا برخلاف این و داره نشون میده.
حرف درباره ی همه پسرها و همه رابطه ها نیست. میتونید منکر دوز و کلکای ازین دست بشید؟ رابطه ی جنسی الماس نیست. هرچیزی شما داری الماسه. رازه شما، حرفای نگفته ی شما، احساسات شما، بدن شما، اعتماد شما همه ش الماسه و اگر کسی با هر دوز و کلکی از اینها سو استفاده کنه -توی فرض مطرح شده ی من، کسی که به دروغِ نزدیک بودن و درک کردن و مسئول بودن، چه از احساس شما چه از چیزایی که از شما می دونه چه از بدن شما استفاده کنه و بعد معلوم شه همه نزدیک بودن و درک کردنش و … دروغی بیشتر نبوده- این اسمش گول زدنه.
برای صحبت شما میشه این مثال رو اورد که یکی از اول میاد به طرفش میگه ما دو تا دوست اجتماعی هستیم و اینجور رابطه ای باهم داریم و هیچ برنامه ایم برای اینده یا ادامه نداریم. اونوقت هرکاری کردن و هر اتفاقی بیفته، اسم گول زدن نمیگیره چون دوتاشون یه تعریف صادقانه ی مشترک از اون رابطه داشتن. همچین رابطه ی شفافی و صداقت مشترکی رو چقدر توی رابطه های دور و برمون میبینیم؟ خیلی کم. برای همینه که شما زیاد میشنوین “گولم زد” !