مگه اکسیژن نداره؟
تا حالا بهش فکر کردین؟
2 پسندیده
اکسیژن داره ولی هیدروژنم داره، بهتر از همه اینکه این دو تا همو دارن …
4 پسندیده
اگه منظورتون اكسيژن محلول در آبه؟
چون ما شش داريم و اگه آب تو شش هامون بره توانايي باز و بسته شدن رو از دست ميدن و اصولا مكانيسم عملشون با آب شش فرق داره
اگه منظور اتم هاي اكسيژن موجود در مولكول آبه كه اصلا به دردمون نميخوره
اول اينكه هموگلوبين توانايي انتقال بعضي مولكول ها رو داره مثل موكلول اكسيژن
دوما در چرخه انتقال الكترون مولكون اكسيژن نياز داريم نه اتم آن را
5 پسندیده
غلظت اکسیژن در آب در بیشترین حالت، بیش از ده برابر کمتر از هواست و سرعت پخش اکسیژن در آب چند هزار برابر کمتر از هواست (به دلیل ویسکوزیته بالا). شش برای دریافت اکسیژن کافی از این غلظت کم تکامل نیافته و در آب اشباع از اکسیژن نمیتونه اکسیژن کافی جذب کنه اما تنفس در مایعات با شش برای مایعاتی که میتونند اکسیژن خیلی بیشتری حل کنند امکان پذیره
به طور کلی هر چی برهمکنش مولکولهای سیال قویتر باشه به هم نزدیکتر میشن و مولکولهای گاز کمتر میتونن حل بشن به خاطر همین آب که سیال قطبی هست و پیوند هیدروژنی داره انحلال پذیری گاز در اون خیلی کمه. سیالهای غیرقطبی برهمکنش ضعیفتری دارن و گاز بیشتری در اونا حل میشه. فلوئورکربنها هم آب گریزند هم چربی گریز چون هم قطبی نیستن هم برهمکنشهای غیرقطبی خیلی ضعیفی دارن به علت قطبش پذیری کم فلوئور. به علت برهمکنش خیلی ضعیف این مواد گاز بسیار بیشتری حل میکنن. همین برهمکنش ضعیف ویسکوزیته اونها رو هم پایین میاره.
به دلیل غلظت و ضریب پخش کم اکسیژن در آب، آبشش طوری تکامل پیدا کرده که سطح تماس آبشش با آب زیاد و مسیر عبور از کنار مویرگ طولانی باشه همینطور فاصله تمام حجم آب درون آبشش از سطح آبشش خیلی کم باشه.
به این صورت که آبشش از صفحات خیلی نازکی تشکیل شده و آب عبوری بین اینها هم صفحات نازکی تشکیل میده.
جهت حرکت خون در آبشش هم خلاف جهت حرکت آب هست. این باعث میشه که انتهای مسیر مویرگ که غلظت اکسیژن خون زیاد شده با آب ورودی در تماس باشه که اون هم غلظت اکسیژن بیشتری داره و ابتدای مسیر مویرگ که غلظت اکسیژن کمه با آب خروجی که غلظت اکسیژنش کمتر شده در تماس باشه چون همیشه اختلاف غلظت تقریبا ثابت بین خون و آب هست انتقال اکسیژن از آب به خون در تمام مسیر رخ میده.
یه نکته دیگه اینه که ورودی و خروجی آبشش جداست و تمام آب خارج میشه اما حتی پس از بازدم مقداری هوا در شش میمونه اما چون پخش اکسیژن در هوا سریعتره مشکلی ایجاد نمیشه (نمیدونم در تنفس مایع این مشکل چطور حل میشه).
اگر آبشش در جذب اکسیژن کارآمدتره پس چرا در هوا که غلظت اکسیژن بیشتری داره کار نمیکنه؟ چون اون صفحات نازک به هم میچسبن و سطح تماس بالا از بین میره چون هوا چگالیش خیلی کمتر از آب هست. این جریان آب هست که این صفحات رو فاصله میده. شش اما از کیسه‌های هوا درست شده که کروی شکلند و پر و خالی میشن. این کیسه‌ها به هم نمی‌چسبن.
5 پسندیده
انسان های برای تفس به اکسیجن خالص ضرورت دارند یعنی اکسیجنی که از طریق شش ها تنفس میشود و اکسیجن که در آب وجود دارد منحل در آب است و باید این اکسیجن بوسیله برانشی تنفس شود که اکسیجن منحل در آب را میتواند به خوبی تصفیه و تنفس کند اگر ما انسان ها هم مانند ماهی ها برانشی میداشتیم البته که میتوانستیم در آب هم اکسیجن منحل را جدا کرده و تفس کنیم.
1 پسندیده