همون طور که میدونید کلمات اصلی که خود از کلمه دیگری گرفته نشده باشند رو کلمات جامد مینامند. سوال من اینجاست که چرا زبان تحرکی ندارد و حتی برای ساخت لغات جدید از ترکیب دو واژه و مشتق سازی استفاده میکند🤔
البته برای پاسخ دقیق اینجا نیومدم. چون سوادی در حوزۀ زبانشناسی ندارم. فقط خواستم عرض کنم که این، سوال خودمم هست (هرچند دغدغهام نیست)
ضمن اینکه بد نیست حالا که تا اینجا اومدیم یادی هم بکنیم از هنرمندیهای متولیان این امر مهم در کشورمون[فرهنگستان] با ساخت واژههای محیرالعقول
زحمت کشیدی !
پروفایلت چرا قابل رویت نیست کنجکاو شدم🤔
راستش نمیدونم چرا. زیاد تو تنظیم این چیزا وارد نیستم
البته هویتم واقعی نیست اینجا
ولی عکسم کاملاً واقعیه. مال دوران جوونیاست
این ظاهرا خصوصیت بارز فارسی هست که به جای کلمهسازی به ترکیبسازی رو میاره. فارسی از این لحاظ عملا سعی میکنه که محدوده لغتهای پایهی خودش رو محدود نگه داره ولی در عوض گسترهی عملکرد مناسبی داشته باشه.
بقیه زبانهای ایران این خاصیت رو ندارن، مثلا کردی یا ترکی، واژهسازی بسیار وسیعی دارن. یک دلیل تفاوت در جامعه هدف هم میتونه باشه، زبان فارسی، زبان ادبی بوده در قدیم و زبانهای محلیتر در بین مردم رایج. وقتی زبان کاربرد عامیانه داره، به جای قواعد دستوری و ترکیبی، ترجیح میده که واژه بسازه چون برای عموم مردم قابل فهمتر از قواعد ادبیه.