یاد گرفتن دوچرخه سواری و حفظ تعادل روی دوچرخه کار ساده‌ای نیست. با این وجود اگه یه بار یاد بگیرین تا مدتها تو ذهنتون میمونه و دیگه فراموشتون نمیشه. در حالی که خیلی کارهای دیگه، مثل کارهای هنری و یا حتی خیلی حرکت‌های ورزشی تو ورزشهای حرفه‌ای این طور نیست.
چرا دوچرخه سواری تو خاطر ادم میمونه؟ مگه دوچرخه سواری چی داره؟
کلا چیزی که میدونم اینه که انسان وقتی چیزی یاد می گیره نورون های مغزش ارتباطات دندریتی جدید پیدا می کنن. و هر چند باری که این یادگیری بیشتر تکرار بشه این ارتباطات پایدار تر و محکم تر میشه. خب معمولا برای یادگیری دوچرخه سواری ما بار ها تمرین می کنیم و زمین می خوریم تا اخرش قلق دستمون بیاد.بعدش هم که یاد گرفتیم بار ها تکرارش می کنیم چون خیلی کیف میده! برای همین در طولانی مدت تو یادمون می مونه. من این تجربه رو برای زبان هم دارم. حدودا چهارسال زبان رو به طور جدی و مکرر خوندم و الان با این که حدود یک سال میگذره زبان نمی خونم اما کاملا یادمه. اما وقتی یه زبان دیگه رو خودم شروع کردم خوندن، هی فاصله بینش می افتاد و هی یادم میرفت. خب نورون های مغزم هم ارتباطشون پایدار نموند و اون مسیر جدید جریان عصبی به فراموشی سپرده شد.
من فکر می کنم دلیلش همین ارتباطات جدید نورونی و تقویت اون ها با تمرین زیاده.
در مورد ورزش های حرفه ایه دیگه هم درست میگی و باز هم تجربش رو داشتم. چند سال پیش تکواندو کار می کردم و الان تقریبا خیلی چیزاش یادم رفته جززز حرکاتی که خیلی تکرارشون کردم همون موقع. باز هم همون جریانه. دوچرخه سواری تعداد حرکات زیادی برای یادگیری نداره. برای همین همون یک حرکت رو ما مدام تکرار می کنیم. اما ورزش های دیگه ای مثل تکواندو و غیره تعداد حرکات بیشتری دارن و تمرکز یادگیری روی تمام این حرکات تقسیم میشه و سهم کم تری به یادگیری هر حرکت می رسه