شاید سؤال مضحکی به نظر برسه ولی هرجور فکر میکنم احساس میکنم که شرایط عادلانه نیست. چرا درآمد یک فوتبالیست اینقدر بالاست؟ بازدهی رو نگاه کنید؟ مگه یه فوتبالیست چیکار میکنه؟ حالا یه چیز نامعقولتر اینکه نهادهای دولتی چرا اینقدر پول خرج باشگاهها میکنن؟ چرا خصوصیسازی نمیشه؟
این که چرا در ایران اینجوری با شرایط کلی متفاوته. در همه دنیا، فوتبالیستها درآمد بالائی دارن چون عمر مفید کارشون پائینه و خطراتی که تهدیدشون میکنه خیلی زیاده. یعنی با یه مصدومیت، ورزشکار تمام قابلیتش رو از دست میده. البته به محبوبیت و میزان پولسازی وزش هم بستگی داره. همین حرف در مورد ورزشهای دیگه هم تا حدی صادقه. شاید بد نباشه برای امتحان سعی کنید روی چمن، یه توپ رو چند صد متر ببرید تا ببینید واقعا کار ساده ای نیست.
توی ایران اساسا ما چیزی به اسم ورزش برای کسب و کار نداریم. به این معنی که فوتبال انجام بشه، ادمها برای تفریح پول خرج کنن و یه روال معقول و ساختارمندی داشته باشه. مثل خیلی چیزای دیگه مستقل از فرآیند معقول و طبیعی، با زور پول نفت (حتی در مورد نفت که با پول مستقیم)، فوتبال رو راه انداختیم و این باعث شده ساختاری پر از فساد و نامعقول ایجاد بشه.
این فرآیند معمولا یه فرآیند پولشوئی برای فرار از مالیات هست. تا اونجائی که میدونم دستگاهها براساس مقداری از پول مالیات رو میتونن صرف ورزش کنن. ایده اولیه برای کمک به ورزش هست ولی در عمل به همین مسائل منجر میشه که الان میبینید.
خیلی موضوع جالبی رو مطرح کردید، اصلاً به این فکر نکرده بودم. انگار کشور رو پولشویی گرفته، هرچیزی که میشنوم، از موسسات خیریه تا ورزشی درگیر پولشوییاند! البته زمانی که موضوع رو مطرح کردم، بیشتر ذهنم درگیر فوتبال دولتی و هزینههای هنگفتی که صرف این موضوع میشه. اما به این هم فکر کردم که چرا اون ناخدای زیردریایی با اون شرایط یا جوشکار در ارتفاع/زیردریا باید حقوق ناچیزی داشته باشه و کسایی که سرگرمی ما رو تأمین میکنن اینقدر زیاد؟ البته این از اون سوالاست که گاهی سراغ آدم میاد و خُب فکر کنم باید گفت کار دنیاست، نمیشه چیزی گفت
بهتره بپرسیم چرا درامد سایر اقشار جامعه متناسب با ارزش پول رشد نمیکنه!
بحث عمر مفید که گفتید دلیل موجهی نیست، کارگر های معدن عمر مفیدشون خیلی زور بزنن 5 ساله دیگه بیشتر از اون ریه هاشون جواب نمیده، ولی درامد کافی ندارن، ولی فوتبالیست ها خیلی زیادی دارن میگیرن. ورزش دارن میکنن دیگه ضرری برای بدنشون نداره. یکبارهم مجروح بشن خونه پُرش 6 ماه استراحت میکنه دیگه کل زندگی شو مشکل نداره
خیلی شغل ها هستن درامد کمی نسبت به زحمتی که میکشن دارن کارگر معدن که مثال زدم یکی ش بود
مسئله توجه عمومی هم هست. در ایران البته فوتبال وارد زمینه کسب و کار نشده. ولی در جاهای دیگه دنیا، پولها حساب و کتاب داره. فوتبال ورزش پرطرفداری هست، مردم براش پول خرج میکنن، شرکتهای معتبر هم پولهای کلانی برای دیده شدن در این نمایش پرطرفدار میدن. مثالی از این اهمیت، بازیهای NBA هست که میزان درآمد به نسبت بالاتر هست به دلیل همین توجه.
اون ها زیاد حقوق می گیرند چون ما می شینیم فوتبال میبینیم و تبلیغات و … .
ولی در کل به نظرم مسئله خیلی بزرگتر از این هاست. سوال های مشابه اینه که چرا بازیگر ها پول زیاد می گیرند و ما از بازیگر های بی سواد الگو میگیریم حتی مشی سیاسی ما رو هم مشخص می کنند. در کل به نظرم این جا جاییه که باید گفت ارزش ها وقتی عوض می شوند، آدمای اشتباهی با ارزش می شوند.
وقتی غرق در روزمرگی هستیم فرصتی برای فکر کردن به این که چ کلاهی سرمون می ره نداریم.