باید دید دولت چه نقش و تاثیری در جامعه دارد. پس از شکست مشروطیت ، ایده توسعه آمرانه در کشور جریان مسلط شد و این توسعه تنها با کمک یک دولت مدرن و مقتدر امکان‌پذیر بود. پس دولت بازیگر اول میدان شد و دیگران به حاشیه رفتند و حتی به همین دلیل دولت برای لباس و پوشش قاعده وضع کرد. پس از جنگ‌جهانی دوم ، دولت همچنان بازیگر اول یک توسعه آمرانه بود و جهش قیمت نفت در اواخر دهه 40 شمسی این روند را به شدت تقویت کرد به گونه‌ای که دولت نه بازیگر اول ، بلکه تنها بازیگر پیشرفت ایران شد. در حکومت پس از انقلاب با وجود تضعیف این فرآیند نقش اول دولت هم چنان باقی ماند. (به عنوان یک علت از مجموعه علل)
در یک جریان صدساله (1300 - 1399) این دولت بود که خود را رسما یا غیررسمی بازیگر موثر پیشرفت تعریف کرده و دست بر قضا پیشرفت برخی کشورهای همسایه ما با همین نگاه آمرانه و نفتی می‌تواند چنین حس اعتراضی نسبت به کلیت دولت را تشدید کند.
1 پسندیده