چرا همه چیز در فضای وب فارسی به سیاست و تبلیغ کمارزش ختم میشه؟
این روزها برحسب کاری که در پادپرس انجام میدم، برای مطالب زیادی توی وب سرچ میکنم. نکته عجیبی که آزارم میده، اینه که تقریبا در همه موارد، حتی بیربطترین موارد، اکثر محتواهایی که میبینم یا مطلب سیاسیه یا تبلیغ کمارزش. در بعضی موردها، برای همون مطلب به انگلیسی سرچ میکنم و دقیقا به مفهومی که میخوام یا عکس مناسبی که لازم دارم میرسم.
چرا این اتفاق افتاده؟ چرا همه چیز به تبلیغ و سیاست ختم شده؟
نکته مهمتر اینه که قاعدتا ترتیب مطالب براساس علاقه عموم مردم هست. یعنی اکثر آدمها یا به تبلیغ علاقه دارن یا دنبال مطالب سیاسی هستن؟ آیا ممکنه اشتباه کنم (هرچند شوکآوره ولی ممکنه ) و این دید درست نباشه؟
و چیزی که این موضوع رو تشدید کرده اینه که شبکه اجتماعی مثل تلگرام به یک جهان خودبسنده تبدیل شده و بخش بالای از تولید محتوای وب فارسی در اون تولید و بازنشر میشه بدون اینکه توی فضای عمومی و سرچ گوگل قابل دسترسی باشه. وب فارسی همین جورش کم محتوا بود در این چند سال که بسیار این موضوع تشدید شده. همون مطالب اساسی که توی وبلاگ ها و وبسایت ها قابل دسترسی بودن هم عملا الان به تلگرام منتقل شدن.
حرفم بیشتر انتخاب جمعیه. بین سیاست و راهکار، بین اینکه یک چیز چه خصوصیاتی داره و تبلیغ، این انتخابها نشون میده که مسیر جمعی در جامعه به چه سمتیه. حتی از این مهمتر، این رفتارها نشان دهنده باطن اجتماعیه که با ظاهر و ادعاهای موجود در جامعه بسیار متفاوته.
اینکه افراد در وب به دنبال چه چیزهایی میگردن یا به چه چیزهایی علاقه نشان میدن، امروزه یکی از آزمونهای قوی برای درک وضعیت اجتماع در عمیقترین سطح خودشه. دلیلش هم اینه که فرد احساس آزادی کامل میکنه و به دور از کلیشههای اجتماعی واقعیت درونی خودش رو نشون میده.
سوال جنبه های بسیار گسترده ای داره که اشاره به تمام اونها و بررسی کردنشون قطعا نیازمند یک حرکت جمعیست
اما وجود اطلاعات بصورت نقطه ای در وب فارسی بجای ساختاری زنجیره ای تا حدود زیادی باعث میشه تا محتوای وب فارسی (در بسیاری موارد ) بسیار کمتر از ارزش واقعیش تاثیر گذار یا کاربردی باشه.
در محتوا به زبان انگلیسی و همچنین تا حدود زیادی اسپانیایی ( و چند زبان دیگه )شما یک زنجیره اطلاعاتی نسبتا کامل ( در بسیاری از زمینه ها) در اختیار دارید.
وقتی جست و جو میکنید بحران آب و شرع به مطالعه اولین مطلب میکنید در پایان میتونید به موضوعات مرتبط یا موازی دیگه برید ( با کمترین زحمت )
اما دانه های این زنجیر در محتوای وب فارسی وجود ندارند . شاید بشه به یک تسبیح تشبیه کرد. تسبیحی که نتنها مهره هاش کامل نیست بلکه نخ هم نداره ( فکر کنم تسبیح مثالی بهتر از زنجیر باشه )
از طرف دیگه سیاست کپی برداری داخلی باعث تضعیف هرچه بیشتر این فضا شده . عموما وقتی شما یک محتوای مفید ( غیر تبلیغاتی ) تولید میکنید این محتوا به سرعت کپی برداری شده و نشر داده میشه . خب در کل کار دوستان در زمینه کپی برداری بسیار خوب ، حساب شده ، سریع و دقیق هست. در حال حاضر این عادت شاید چندان خوب و کاربردی نباشه اما اگر وجه داخلی بودنش رو به خارجی بودن تغییر بدیم میتونه بسیار مفید واقع بشه.
کپی برداری از محتوای وب انگلیسی و برگردان سریع اونها در وب فارسی ( برای شروع میتونه خوب باشه ، در ضمن نباید فراموش کرد که راهی که بقیه رفتن رو نیاز نیست ما دوباره از اول بریم ، بهتر هست که از تجربیات ، دانش و داشته های اونها استفاده کنیم و بجای اینکه در نقطه شروع قرار بگیریم ادامه دهنده مسیر باشیم )
اگر دقت کنید در مورد مسائل سیاسی و تبلیغاتی که در متن سوال بهشون اشاره شده این تسبیح بسیار کاملتر هست. وقتی شما خبری از مجلس رو مطالعه میکنید در پایان به اخبار زیادی دسترسی دارید که با محتوای مورد مطالعه شما به شکل های مختلفی ارتباط دارند.(ذهن شما بعد از مطالعه اولیه با خواندن عناوین مرتبط به ادامه مطالعه کشش داره) این موضوع باعث افزایش مطالعه شما میشه و افزایش مطالعه باعث میشه تا مسائل جدیدی در ذهن شما شکل بگیره و بدنبال جست و جو های دیگری برید ، همین که شما جست و جو میکنید در این بازار تقاضا ایجاد میکنید و بازاری که به کامل بودن تسبیح اهمیت میده بسرعت تقاضای شمارو برطرف میکنه و با برطرف شدن این تقاضا تسبیح هم کاملتر میشه ( همین موضوع در مورد محتوای تبلیغاتی هم تا حدود زیادی صدق میکنه )
فارسی زبان ها هم مثل تمام مردم دنبا بدنبال رفع و رجوع پرسش هاشون هستند و قطعا برای رفع پرسش ها به بهترین فضای ممکن مراجعه میکنند. اونها میدونن در مورد مسائل سیاسی میتونن به یک حجم کامل از محتوا به زبان فارسی دست پیدا کنند ( یک تسبیح کامل ) و میدونن در مورد مسائلی مثل مدیریت پایگاه داده (DBA) نمیتونن دانش مفید و بروز در وب فارسی کسب کنند پس به سراغ وب انگلیسی میرن.
اما خب تکمیل این تسبیح ها به عوامل زیادی بستگی داره. برای مثال تولید محتوای سیاسی میتونه به صورت های مختلفی برای فرد تولید کننده سودمند باشه ( از مالی گرفته تا … ) ولی خب آیا تولید محتوا در زمینه درختکاری و گسترش جنگل ها هم به همین صورت هست؟ ( من فکر نمیکنم )
وجود منافع در برخی زمینه ها محرکی بسیار قدرتمند هست تا یک تسبیح اطلاعاتی کامل رو ایجاد کنند .
ایجاد محرک های مناسب برای گسترش محتوا در باقی زمینه ها میتونه بسیار تاثیر گذار باشه( منظورم از محرک این نیست که از فردا بیایین پول بدیم بابت اینکه شما محتوا تولید کنید!)
از طرفی بازار استارت آپ های کشور ما هم تمایل کمی به گسترش ارزش وب فارسی نشون داده
تا جایی که نرم افزار های فروش غذا ( واسطه های عرضه ) بسرعت مورد حمایت قرار میگیرند و از طرح هایی برای ایجاد بانک های اطلاعاتی ( در هر زمینه ای ) چشم پوشی میشه .