موضوعی که من ارائه دادم به مذاق بعضی هاخوش نیومد ، مشکل منبع نبود ، چون منبع هم ارائه شد ولی همچنان اگر برید به صفحه مورد نظر صحبت های من پنهان شده چون مشکل شخصی بود که منبع ارائه نداده بود نه درستی حرف هایی که زده بود.
من خیلی منطقی توضیح دادم چرا حرفم درسته بدون اینکه اصلا نیاز به منبع باشه ، اصلا باور نمی کنم چطور موضوع به این سادگی و نمی فهمند و نمی تونند برای خودشون استدلال کنند.
کدوم آدمی هست که این دو نکته و درک نمی کنه که یک خانوم ها در یک محدوده سن مشخصی می تونند بچه دار بشند و از این نظر محدودیت دارند و نکته دوم اینکه مرد ها حداقل در اول رابطه جذب ظاهر و جذابیت خانوم ها میشن.
باور کنید این دو موضوع خیلی واضح و روشنه ، مثل این می مونه که بخوام مثلا برای کسی منبع بیارم که انسان موقع تولد با دو گوش متولد میشه .
البته نوشته شده که به صورت موقت پنهان شده و با کلیک روی آن نوشته ظاهر میشه. من فکر می‌کنم شخصی نوشته‌های شما را پرچم کرده و تا تعیین تکلیف توسط پادپرس نوشته‌ها به صورت موقت مخفی میشن.
خب این مشاهده شما است. مثلا همسر من چند سال دیگه از محدوده سنی بچه‌دار شدن خارج میشه اما هیچ تمایلی به بچه‌دار شدن نداره. این جور مشاهدات کاملا به محدوده جغرافیایی و سنت‌های خانوادگی مربوط میشه و اصلا کلی نیست. بدون شک دیدگاه افرادی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند با مناطق محروم بسیار متفاوت است.
واقعا بستگی به محل مشاهده و نوع آدمش داره. در همان نوشته اصلی خانم هایده شیرزادی را برایت مثال زدم که بچه‌دار نشده چرا که هدف دیگری در زندگی داشته که فراتر از بزرگ کردن بچه بوده است. به خاطر همین به نظرم این موضوع اصلا روشن نیست و با گذر زمان به سرعت در حال تغییر است.
تا زمانی که مطالعه‌ای درباره تمایل بیشتر زنان ایرانی به ازدواج و فرزند‌آوری نسبت به مردان ارایه نشه، به نظر من این موضوع اصلا روشن نیست و حرف زدن درباره‌اش فقط به نظردهی‌های شخصی ختم میشه.
تو پادپرس هم مثل خيلى جاهاى ديگه در حال بازى هستيم، و تلاشمون اينه كه بازى انجام بديم كه علاوه بر خودمون، تا حد امكان، براى جامعه خارج پادپرس هم سودى داشته باشه. طورى كه لذت بازى فقط براى خودمون نباشه و به لذت جمعى نزديك شه.
تو اين بازى يه جاهايي قاعده بازى رعايت نشده، مطرح ميكنم كه گنگى يا ناشفافى نمونه و مستند شه براى استفاده هاى اينده.
تو مسير بحث جاهاى مختلف، نيازه به ديالوگ هايى كه ارائه شده عبارت “از نظر من” يا “براى من” اضافه شه.
براى من مثل روز روشنه …
بعضى صحبت هاى اين موضوع، هيچ ارتباطى با موضوع مطرح شده ندارن و حالت چيت-چت هايى رو دارن كه بهتره به شكل پيام دو نفر پيش برن و نه در يك گفتگوى جمعى راجع به يه سوال.
در نهايت موضوعاتى كه جاى ويرايش داشت، از طريق دكمه ي نقد، نقد شدن و بازخوردش به نويسنده داده شد. همين طور فرصت ويرايش اون. ولى از اين فرصت به درستى استفاده نشد و فرصت سوخت[1]. چنين محتوايى رو در حالت عادى پنهان نگه داشتيم، چون جاى ويرايش چندانى به ويراستارها نميده و هر ويرايشى از شخص سوم معادل تغيير بار معنايي نوشته س.
در نهايت اينجا اولويتمون ياد دادن و ياد گرفتنه، و با رعايت بعضى ريزه كارى ها، هم ميتونيم از گفتگو با ديگران لذت ببريم و هم به توسعه ى فضاى يادگيرى جمعى كمك كنيم.
وقتى نوشته اى نقد ميگيره و پنهان ميشه، از شما در يه پيام خواسته ميشه كه ويرايشش كنين تا سريع برگرده و يا اگه نقد مبهمه تو همون پيام مطرح كنين تا ويراستارها توضيح ارائه بدن. شما با اضافه كردن يك كلمه ساده مثل " نميخوام" به نوشته نقد شده، ميتونين اون رو از حالت پنهان در بيارين. ولى اين كار دور زدن ابزار هست و از اساس جاى بحث داره. ↩︎
