در دوره کارشناسی به خصوص شاهد این قضیه بودم.
خودم چون اصولا باید چیزی که می خونم سر و ته داشته باشه به سختی می تونم با جزوه ارتباط برقرار کنم ولی دوستام که جزوه خوان های خوبی بودن خیلی اوقات نمره های بهتری می گرفتن. چون حجم مطالبی که باید می خوندن کمتر بود و می رسیدن که همه موضوعات رو بخونن و حتی مرور کنن و همین طور اکثرا سوالات طوری طراحی می شد که به طور مستقیم با محتویات داخل جزوه میشد بهشون جواب داد و مطالب اضافی کتاب حواس جزوه خوان ها رو پرت نمی کرد و فوری می تونستن متوجه بشن که پاسخ سوال، مربوط به کدوم قسمت از جزوه است!
به نظر شما خوندن جزوه ی یک درس می تونه به اندازه ی خوندن کتاب مرجع اون درس مفید باشه؟
یا فکر می کنین نیاز هست دانشجوها حتما کتاب مرجع رو بخونن؟
تو مدرسه معمولا یادداشتامون رو هم گوشه کتاب مینویسیم و اخر سال حتما کتابامون رو میخونیم و تازه کتابای کمک درسی هم میخونیم. همه مطمئنیم سوالای امتحان از تو کتاب هست.