هفته پیش یه استارتاپ ویکند شرکت کرده بودم . تجربه خیلی خوبی بود . مهم ترین چیزی که تو این استارتاپ ویکند یاد گرفتم این بود که بخاطر تجربه تدریس و مذاکره ای که دارم به طور کلی پرزنتر خیلی خوبی هستم و خیلی راحت میتونم ارائه های جذابی داشته باشم .
یکی از منتور ها آقای مانوئل موسس ای سمینار به من پیشنهاد داد که شروع به تولید محتوا کنم و وبینار برگزار کنم و اگر بخوام فعالیت های اینجوری رو شروع کنم نیاز دارم که فعالیتم رو توی شبکه های اجتماعی بالا تر ببرم و مخاطب جذب کنم و تصمیم جدی گرفتم که روزی 1 ساعت برای این کار وقت بزارم .
از طرفی درک من از شبکه های اجتماعی و ادبیات اینستاگرامی مثل درک یه بچه 6 ساله میمونه از روابط دوست پسر دوست دختری !
من حتی یه صفحه اینستاگرام ساده هم ندارم !
اگر بخوام فعالیتم تو شبکه های اجتماعی رو شروع کنم ، بخصوص اگه بخوام تو اینستاگرام و لینکدین خودم رو بولد کنم باید چیکار کنم ؟ کتاب یا سایتی برای آموزش این چیزا وجود داره ؟ چه چیز هایی رو از زندگی کاریم و شخصیم کنار مطالب آموزشی باید پست کنم ؟ چه کار هایی رو نباید بکنم ؟
پیشنهاد میکنم از اینستا شروع نکنی به دلیل اینکه تیپ جذب مخاطب با روحیات ما نمیخونه. برای شروع:
میتونی از لینکدین شروع کنی. دلیل: به جای فالور، که یک ارتباط یک طرفه هست، لینکدین کانکشن داره. بنابراین با پیشنهاد ارتباط به آدمها، میتونی به راحتی در حد ۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ کانکشن داشته باشی. البته نکته بد اینه که جذب واقعی مخاطب در لینکدین بسیار سخت هست و خیلی ساده لایک و فیو نمیکنن. البته این میتونه چالش جالبی داشته باشه.
توییتر هم میتونه بسیار خوب باشه. تا اونجایی که خودم تجربه دارم، جدا از تنشهای معمول سیاسی در توییتر، فضای توییتر فارسی به نسبت خوب هست و امکان جذب فالور متقابل به نسبت بالاست. توی توییتر معمولا جذب واقعی مخاطب به نسبت بهتر اتفاق میوفته هرچند امکانات محدودتری داره.
اگر با این مسیر پیش بری، هم تجربه مناسبی به دست میاری و هم اینکه میتونی برای شروع در جایی مثل اینستا از ارتباطهای این دو شبکه استفاده کنی. اگر خواستی در مورد هر کدوم نکات ریزی که میتونه بهت کمک کنه (من با مشاهده و سعی و خطا به خیلی نکات رسیدم و خیلی از حرفهای معمول رو فهمیدم که کاربردی نیست!)
منم صفحه خیلی خلوتی در اینستاگرام دارم فقط 5،6 تا پیج خوب رو فالو کردم
به نظر من اول باید ببینی هدفت از جذب فالوور چیه؟ اگر رنج سنی و افکارشون برات مهم نیست خیلی ساده میتونی تبلیغ کنی ولی اگر مخاطبین خاصی در نظرت هست کارت سخته . منم سر رشته ای ندارم ولی به عنوان مثال میتونی تو توئیتر ، لینکداین و… تبلیغ کنی
به نظرم با چند قدم ساده میتونی این کار رو به یه حرکت سیستماتیک تبدیل کنی که توش تصمیم‌ها مکانیزه شده تر میتونن گرفته بشن تا کارت راحت‌تر بشه و تمرکز اصلیت روی خود محتوا باشه. با توجه به تجربیاتی که از فعالیت در لینکدین و اینستاگرام و تلگرام برای پادپرس داشتم، قدم های زیر رو پیشنهاد میدم:
برندسازی تو چه زمینه‌ای؟ یه حوزه ی کلی و تعدادی زیر-موضوعِ مشخص در راستای مهارتی که داری و همین طور برندی که میخوای بسازی انتخاب کن.
مثال میگم: @moalem حوزه ی کلی «آموزش در دبستان» و زیرحوزه‌هایی مثل «روال تدریس در کلاس اول»، «مدیریت کلاس»، «فبک» رو ممکنه انتخاب کنن.
مخاطبت کیه و چه جور خوراکی مناسبشه؟ بسته به حوزه ای که انتخاب کردی و برندی که میخوای بسازی، مخاطبانی خواهی داشت. اون‌ها کی هستن و چه مشخصاتی دارن؟
تو مثال فرشته، مخاطب‌ها عموما معلم‌ها و علاقه‌مندان به تدریس کودک هستن. این افراد رده ی سنی متنوعی از ۳۰ تا ۵۵ سال رو دارن، از لحاظ فیزیکی در دبستان‌ها پیداشون میکنی، و تو فضای مجازی احتمالا تو تلگرام و تا حدودی هم اینستاگرام (به سختی بشه تو توییتر یا لینکدین دنبال معلم دبستان گشت). بیشتر دنبال محتوای آماده و ساده هستن و احتمالا زرق و برق محتوا براشون مهمه، کار با تکنولوژی چندان براشون راحت نیست، و … .
چه مدل محتوایی؟ یه تقویم خیلی ساده بساز! تو این تقویم بهتره بدونی با چه فرکانسی میخوای تو شبکه ی مورد انتظارت محتوا بذاری، این محتوا از چه جنس‌هایی هست،
تو مثال فرشته، فرض کنیم فرشته پیج اینستاگرام رو برای بروز محتواش انتخاب کرده؛ اون وقت خوبه بدونه پیج های اینستاگرام موفق حداقل روزی ۱-۲ پست رو در برنامه‌شون دارن، ضمن اینکه زمان پست‌گذاری تو اینستاگرام هم با توجه به فعالیت مخاطباش در اینستا ممکنه اول صبح (بین ۶ تا ۷) و یا سر ظهر (بین ۱۱:۳۰ تا ۱۲:۰۰) باشه.
اون وقت فرشته ممکنه با خودش فکر کنه اگه هر روز صبح اول وقت، یه محتوای مغزدار ساده برای معلم‌ها بذاره، طوری که صبحشون رو با انرژی و ایده شروع کنن؛ خیلی لذتبخشه. و چه چیزی بهتر از بخشی از یه کتاب باحال، و یا یه آموزه‌ي ساده ی فبکی و … . پس فرشته هر روز یا هر دو روز، یه پست از این جنس تو تقویمش داره.
در ضمن معلما عموما با مشکلات مشترکی دست و پنجه نرم میکنن، پس فرشته میتونه هر دو روز یه بار هم یکی از مشکلات سر کلاسش با بچه ها رو به اشتراک بذاره و بگه من فلان کار رو کردم، شما تو چنین موقعیتی چه میکنی؟
شیرین‌ترین و راحت‌ترین مدل پست گذاری برای فرشته احتمالا گذاشتن عکس‌هایی از بچه‌ها و دفتر مشق‌هاشون یا پای تخته رفتنشون هست و در ضمن تعریف داستان اون بچه. [این محمده، فرزند دوم هست و سر کلاس خیلی آروم و به حرف گوش کنه. محمد درسش عالیه و به ندرت ممکنه مشکلی ایجاد کنه. ولی امروز که اومدم سر کلاس دیدم تمام بدنش خاکیه و سرش هم انداخته پایین. … ].
قسمتی از تقویم هم مربوط به فعالیت‌های بلندمدت تر هست، محتوای غنی‌تر و وبینارها و کارگاه‌ها و … . این رو هم تا حد امکان بهتره برای خودت مشخص کنی. و حواست باشه فعالیت کوتاه‌مدتت در راستای خواسته‌های بلندمدتت باشه. مثلا اگه فرشته فقط پست‌های خاطرات دانش‌آموزا رو بنویسه، بعید میدونم بتونه معلم‌ها رو جذب کنه و بعد نوشته‌هایی مثل مدیریت کلاس درس، به درد مخاطبش نمیخوره.
نکته ی مهم این تقویم محتوا اینه که از قبل بدونی با چه فرکانسی پست از نوع آ و ب و ج رو میخوای منتشر کنی.
پاتوق VIP برای مخاطبت داشته باش: محتوای غنی‌تر و مکانی خاص‌تر از شبکه اجتماعیت برای مخاطبات داشته باش، جایی توی وب که گوگل میشه. اینجا قراره تجربیاتت رو خیلی عمیق‌تر از شبکه ها در اختیار کاربرای VIPت بذاری و در ضمن در بلندمدت افراد بهتری جذب کنی. بلاگ، مقالات و یا تجربیات در پادپرس، سایت شخصی، و کانال یوتیوب برای وبینارها، گزینه‌های مناسبی هستن. این یه سرمایه‌گذاری بلندمدته که برندت رو از برندهای سطحی تو شبکه‌ها متمایز میکنه.
محتوای پاتوق رو به تعداد بالا تو شبکه‌ی خودت بازنشر بده: این محتوای غنی‌تر رو با فرکانس کمتر قراره بنویسی، چون خوب پرداخته شدن و زمان خودش رو می طلبه، مثلا فرض کن هفته ای یه بار یا ماهی یه بار. حتما این پست ها رو چندین و چند باره تو شبکه ت منتشر کن و مخاطبت رو عادت بده به عمیق شدن.
فرشته میتونه با سوالا و عناوین مختلف و عکس‌های جذاب، این موضوع رو تو شبکه‌ش بذاره و از مخاطبش دعوت کنه برای مطالعه‌ی بیشتر به اصل موضوع سر بزنه.
توزیع محتوا: راستی حتما بسته به شبکه ای که انتخاب کردی، هشتگ مناسب و یا روش توزیع محتوا توسط اون شبکه رو پیدا کن. تلگرام متاسفانه ضعیف‌ترین ابزار تو این زمینه هست و اینستاگرام راحت‌ترین.
توزیع محتوا از طریق ساخت نتورک: با افراد حوزه ی خودت و یا افراد مشابه با خودت در اون شبکه‌ی اجتماعی که از خودت قوی‌تر هستن، ارتباط مستقیم بگیر. محتواشون رو بازنشر بده و ازشون بخواه محتوای تو رو حمایت کنن.
توزیع محتوا از طریق تبلیغ: گاهی هم خوبه هزینه کنی تا شبکه ت سریع تر رشد کنه. مکان مناسب تبلیغ رو پیدا کن و سرمایه گذاری های کوچکی داشته باش. مخصوصا در شروع کار، هر چی سریع تر رشد کنی، هم تعهدت به کار بیشتر میشه و هم رشد آينده‌ت رو تسهیل کردی.
تولید کن!
پ.ن. در ضمن برای اینکه در نقطه شروع، با شبکه‌ی صفر نفری شروع نکنی از همه دوستان و آشنایان تو اون شبکه و همین طور افراد نتورکت، مثلا آقای مانوئل، بخواه که فالوت کنن و همین طور تو رو به دیگران معرفی کنن.
با این حرف هم موافقم هم مخالفم
موافقم چون کسی که به دنبال علم،حرف و حدیث واقعیه اینستا خیلی جای محدودی هستی و خیلی سخته که بتونی جایگاه خودتو رو بین علاقه مندات با طرز فکر های مختلف پیدا کنی یعنی آدمهایی که از چیزایی که تو دوستداری برات بنویسن خیلی سخته که پیداشون کنی و بهشون برسی.
مخالفم چون من خودم بشدت اینستگرم لعنتی رو دوست دارم
این تجربه رو داشتم و میتونم بگم حقیت رو اقا یوسف گفتن ولی من اصلا از لینکدین خوشم نمیاد و به سختی بهش سرک میکشم.
توییتر خیلی خوبه …سخت نیست …راحته.دوستات و حتی علاقه مندات رو میتونی پیدا کنی (اما نه به راحتی اینستگرام)واقعی تره.تبلیغات کمتره…
مثلا خودم هر کسی که اینستگرامش رو دنبال میکنم تویت هم دنبال میکنم.چون خیلی از مطالب تو تویت میاد و من خبر ندارم.
اینستگرام خیلی در زمینه ادبیات کتاب و سینما بهم کمک کرده و حتی مجله و تحریریه و خیلی از عوامل دیگه.وحتی اونایی که کپشن هاشون رو نمیخونم فالو نمیکنم و دنبال وقت تلف کردن نیستم و فقط دنبال کسایی هستم که چیزایی که میخوام ازشون یاد بگیرم.
