تا به حال این حس بهتون دست داده که وقتی به موضوعی توی پادپرس جواب میدید انگیزه بقیه نسبت به جواب دادنش کم میشه و جواب شما آخرین جواب میمونه و مساله پاسخ برگزیده دریافت نمیکنه؟
چطور جواب بدیم به سوالا که بقیه رو هم به جواب دادن دعوت کنیم؟
این یک هنره و کسب اون به نظرم خیلی سخت میاد. امیدوارم اینجا با همفکری بتونیم کمی از این هنر رو بشناسیم و با کمک اون به آدمها انگیزه وارد شدن در موضوع رو بدیم.
نکته مرتبط: به نظرم، خیلی وقتها در یک جامعه پاسخ انگیزشی بهتر از پاسخ خوبه، چون باعث تقویت روحیه جمعی و مشارکت آدمها در مباحث میشه.
شاید یک راه این باشه که سئوال رو تبدیل به یک نوع نظرسنجی درباره یک تجربه عمومی کنیم، اینجوری هر فردی میتونه برحسب تجربه خودش نظری رو در مورد ابراز کنه و به تکمیل دیدگاه جمعی کمک کنه. برای مثال، در مورد این موضوع، میتونیم بگیم که
سئوال مرتبط: شما در چه صورتی بعد از آخرین پاسخ، انگیزه پیدا میکنی که پاسخ دیگهای بدی؟
الان من یه کامنت زیر موضوع خلقت جن گذاشتم که اشاره به سوال جدیدم داره و یک سوال جدید هم مطرح کردم و سعی کردم نوشته امم جوری باشه که مخاطب بیاد و نظرش رو بگه. آیا ترس از مسائلي، باعث میشه که راحت حرف نزنیم و خودسانسوری کنیم؟
سوال و کامنتم رو اگه خوندید نظرتون رو راجع بهش بهم بگید که بتونیم یه استایل مناسب در بیاریم
من فکر می کنم در این مورد تا حدی موفق بودم، چون معمولا بعد از برخی ها، بحث های خوبی درگرفته! به نظرم نباید طوری پاسخ بدیم که توپ در زمین حریف بخوابد و بازی تمام شود، برخی پاسخ ها اینطورن!
معمولا سعی می کنم از ابعاد مختلف یک مساله را بررسی کنم و اگر سوالی به ذهنم برسد، طرح کنم. مخاطب را همیشه مدنظر دارم و فکر می کنم اگر اینگونه نظرم را بیان کنم، آیا می تواند پاسخی بدهد یا گفتگو تمام می شود.