چه کار سختیه دیگران رو همونطور که هستن دوست داشته باشیم، احتمالا شما هم دور و برتون دوستا و آشناهای زیادی دارین که هر کدومشون اخلاق خاص خودشون رو دارن. هر کدومشون رو با همون اخلاق (اخلاق بده رو در نظر بگیرین) دوست دارین؟
من در گذشته چنین تصوری در مورد دیگران داشتم؛ یعنی فکر می کردم همه همدیگرو همونطور که هستند دوست دارند و گمان نمیکردم که فردی دیگری رو به شرطها و شروطها دوست داشته باشه.
این شد که بخشی از چهره ی واقعی مو رونمایی کردم طفلک فرار کرد
من بیشتر در مورد بقیه اخلاق خوب و بد رو تقسیم بندی نمیکنم، اسمش رو میزارم اخلاق سازگار و ناسازگار با روحیه خودم.
به همین دلیل در ارتباط با دیگران، یا میزان سازگاری و درک متقابل رو مفید میبینم و ارتباط رو ادامه میدم، یا با احترام ارتباطم رو کم میکنم. ممکنه دوستان کمی داشته باشم ولی کاملا با هم سازگار هستیم و از دوستی لذت میبریم.
چه جواب خوبی. یاد گرفتم ازتون.
واقعا هم همینجوره. چون همه ادمها مثل هم نیستن و نمیشه هم خودمون رو محور خوب بودن قرار بدیم و بقیه و رفتاراشون رو قضاوت کنیم. فقط میشه در نظر گرفت که چیا با من جوره چیا با من جور نیست.