در ویرایش متنها به مشکل برخوردم؛ سرویراستار میگه متن رو خیلی تغییر ندهید و لحن نویسنده رو حفظ کنید ولی من نمیتونم فرق بین لحن نویسنده و خطای نگارشی نویسنده رو متوجه بشوم. لطفا راهنماییام کنید.
از سر کنجکاوی؛ میتونید یه نمونه پاراگراف که از نظر شما اشتباه نگارشی نویسنده رو داره بنویسید؟
مثلا این جمله رو ببینید:
ازآنجاکه در عصر حاضر، شبهات مطرحشده بیشتر جنبه کلامی دارد، بدیهی است پاسخِ آنها میطلبد مباحث با دلایل عقلی همراه باشد…
به نظر من این قسمت : پاسخِ آنها میطلبد مباحث با دلایل عقلی همراه باشد… باید تغییر کنه و این جمله رو پیشنهاد دادم:
در پاسخ باید مباحث به همراه دلایل عقلی ارائه شود…
و چندین جمله دیگه در هفته گذشته که الان یادم نیست🤔
واقعا گیج شدم نمیدونم کجا باید جمله رو تغییر بدهم کجا نباید …
راهنماییام کنید.
اگر نکتهای داره بهم یادآوری کنید.
ممنون
پیشنهاد من اینه فقط این قسمت رو تغییر بدی به صورتی که ویرایش کردم ؛«بدیهی است لازمه ی پاسخِ آنها طرح مباحث با دلایل عقلی است»
به نظرم اینها اشتباهات و یا نادیده گرفتن برخی قواعد نوشتاری است که با اصلاح ساختار جمله میشه مشکل رو با کمترین تغییر یا حذف کلمات برطرف کرد. مثل نمونهای که آرمان @11141 مطرح کرده.
این قلم نویسنده در اصل اشتباه نویسنده است و گاهی چنین متنهایی وقتی طولانی نوشته میشوند خواندنشان سخت و راحت نیست و باعث دلزدگی میشه در نتیجه با ویرایش دستور زبان نوشتاری میشه متن رو بهتر و روانتر خواند. من فکر میکنم قلم نویسنده رو باید همان روح حاکم بر متن دانست و اینکه جمله جوری ویرایش نشه که مفهومی که نویسنده میخواست منتقل کنه از بین بره یا تغییر کنه.
من هم با نظرتون موافقم.
غير از جايگزينى كه مطرح كردين، ديگه چه مواردى ب ذهنتون ميرسه؟ هر چى، از خوب تا خز …
پاسخ شبهات کلامی عصر حاضر باید عقلی باشد…
در عصر حاضر پاسخهای عقلی بهتر است(ته خز بودن)
پاسخ چنین شبهاتی باید با دلایل عقلی همراه باشد
من بعضی وقتها اینجوری مینویسم جمله از نظر کلامی به نظرم مناسبه. فقط علایم نگارشی مناسب میخواد. این رو پیشنهاد میدم:
«ازآنجاکه در عصر حاضر، شبهات مطرحشده بیشتر جنبه کلامی دارد، بدیهی است، پاسخِ آنها، میطلبد، مباحث با دلایل عقلی همراه باشد…»
در واقع شکل کاملی که به ذهن میاد باید به این صورت باشه (کلمات داخل پرانتز در گفتار میتونه حذف بشه)
«ازآنجاکه در عصر حاضر، شبهات مطرحشده بیشتر جنبه کلامی دارد، بدیهی است (که) پاسخ (دادن به) آنها، میطلبد (که) مباحث با دلایل عقلی همراه باشد…»
عملا در کلام خیلی وقتها با مکث شبیه به ویرگول، میشه کلمات ربط رو منتقل کرد.
پاسخ در این جمله ربطی به «شبهات» نداره و به معنی پاسخ رفتاریه و نه پاسخ یک پرسش! یعنی برای غلبه بر شبهات کلامی باید مباحث با دلایل عقلانی مطرح بشن (یعنی در پاسخ به گسترش شبهات، رفتار باید عوض بشه و نه اینکه شبهات الزاما شبهات باید عقلانی جواب داده بشن)
فکر میکنم شما میدونید کجا باید جمله رو تغییر بدید، و باهاتون همچنان موافقم که اون قسمت جمله بهتره تغییر کنه. چون از لحاظ ادبی و نگارشی استفاده از دو فعل در یه جمله کار درستی نیست. ضمن اینکه استفاده از فعل «باشیدن» به جای فعل «است» خودش باعث سنگین شدن جمله میشه.
منتها پیشنهاداتتون رو هنوز برای قسمت زیر نمیپسندم. پیشنهاد جایگزینی که آرمان مطرح کرد مناسبتره:
به نظرم تمرکزتون رو بذارین روی پیدا کردن جملات جایگزین سادهتر، و به تشخیص خودتون در قسمتهای سنگین جمله اعتماد کنین .
پ.ن.
خب پس برای همینه خیلی وقتها پستهای خوبتون رو چند بار میخونم تا درست بگیرمشون!
چشم ممنون از راهنماییتون
همچنین از همه دوستان سپاسگزارم.
خوب بودنش که نظر لطف شماست. ولی در بحثهای کلامی دقیقا به همین سبک مکث، خیلی بهتر میتونم منظورم رو منتقل کنم. فارسی زیانی پیچیدهست از این لحاظ که ترکیب کلمات بسیار زیاد استفاده میشه و دقیقا به همین دلیل، پیدا کردن ارتباط بین کلمات بسیار وابسته به دقت نویسنده داره. در زبان انگلیسی معمولا کلمات با ساختاری مجزا به هم مرتبط شدن و این کارِ فهم رو راحتتر میکنه.