یادگرفتن آری یاد دادن هرگز
به نظر من مشکل اصلی این هست که بچهها توی مدرسه دوست ندارن درسها رو یاد بگیرند اکثرا انگیزه ناکافی دارن و درس رو به زور میخونن و فضا حاکم بر مدرسهها هم این قضیه رو تشدید میکنه.
دو نفر رو در نظر بگیرین در دو تا شرایط کاملا مساوی از هوش و تمرکز و پیشنیازها و تدریس و… که یکی دوستداره فیزیک یاد بگیره اون یکی دوست نداره (مثلا بهش گفتن فیزیک فلان پایه به دردنخوره) ولی اون یکی براش جالبه مثلا پدرش تلسکوپ میسازه فیزیک نور ناخودآگاه براش کشش داره اگه فقط یه کوچولو انصاف بدین میفهمید این دو تا دانشآموز نوع یادگیریهاشون خیلی فرق میکنه حالا معلم هر چقدر هم تلاش بکنه اونی که نمیخواد یاد بگیره، یاد نمیگیره، به زور نمیشه به کسی چیزی یاد داد؛ یادگیری فعل دانشآموزه نه معلم.
یا مثلا به نظر شما چرا بازدهی کنکوریها بیشتره؟ آیا غیر از اینه که خودشون میخوان؟
امیدوارم قبول کرده باشید که در آموزش صحیح یاد گرفتن اصل هست نه یاددادن نقش معلم فقط کمک کنندس، بچهها باید خودشون دوست داشته باشن و یاد بگیرند.
مشکل اول اینه که چطوری اینو به معلما بفهمونیم که خلاف روال فعلی هم امکان پذیره یعنی سیستم هایآموزشی صحیحی در دنیا وجود داره در اونها بچهها هستند که دوست دارن یاد بگیرند نه این که معلم بچه رو زور بکنه.
یه کم کلیتر بگم :
چه کار کنیم که توانایی تغییر در معلمها زیاد بشه و بتونن روشهای صحیحتر رو مطالعه و پیادهسازی کنند؟
مشکل بعدی هم اینه که خب چطور این انگیزه رو در بچهها ایجاد کنیم (همون مسئله شماره 7)
و چطور جو کلاس رو طوری برگردونیم که همه بچهها به همین سمت برن؟