چقدر از موفقیتهای مقطعی زندگی لذت میبرید؟
زندگی به صورت مداوم در جریانه. خیلی وقتها در مراحل مختلف زندگی موفقیتهایی به دست میاریم که در واقع عبور از مرحله‌ای برای رسیدن به موفقیتهای بزرگتره، برای مثال تمام کردن یک دوره خاص از تحصیل یا انجام قسمتی از کار بیزنسی.
چقدر باید از این موفقیتها لذت برد؟ کم یا زیاد؟ چه راهی برای کنترل حسهایی مثل توقف در مرحله خاص در اثر لذت بردن بیش از حد وجود داره؟
موفقیت های مقطعی به نظرم کلمه درستی براش نیست 
به نظرم تمام کردن دوره ای از تحصیلات موفقیت نیست. یا حتی انجام دادن قسمتی از کار بیزینس.
باید دید این کارها به چه هدفی انجام شده و آیا به اون هدف نزدیک تر شدیم یا خیر.
اگر نزدیک تر شده باشیم به این معنی نیست که موفق شدیم. به این معنیه که در مسیر موفقیت داریم قدم بر میداریم. خیلی با هم متفاوتند.
این موضوع به هدف هر شخصی بر میگرده.
به اینکه هدفش بلند مدت و دور باشه یا کوتاه مدت و نزدیک.
مثلا شخصی هدفش طراحی یک سایت برای فروشه و میخواد پول بدست بیاره. آیا وقتی که سایت رو فروخت به موفقیت رسیده؟
بله! چون هدفش دقیقا همین بوده. ممکنه دیگه ۱ دونه سایت هم نتونه بفروشه. اما اگر هدفش فروش ۱۰۰ تا سایت باشه اون موقع داره در مسیر موفقیت قدم بر میداره و تازه قدم اولش رو برداشته و وقتی ۱۰۰ امین سایت رو فروخت میشه گفت به موفقیت رسیده چون به هدفش رسیده.
در مسیر موفقیت قدم برداشتن بسیار لذت بخشه و ممکنه افرادی در میانه مسیرشون دیگه تلاشی برای ادامه مسیر انجام ندن. دلیلش شاید به اندازه کافی قدرتمند نبودن هدفشون برای خودشونه. یا رسیدن به قسمتی از هدفشون که باعث بشه از ادامه دادن مسیر منصرف بشن.
هرچقدر هدف برای شخص مهم و با ارزش باشه باعث میشه انگیزه بیشتری در شخص جریان پیدا کنه و رسیدن به هدف نهایی رو از قدم زدن در مسیر موفقیت بسیار با ارزش تر بدونه.