قسمت مهمی از انرژی و روحیه ما از تصوری که در مورد آینده داریم میاد. این تصور از تجربه گذشته، شرایط حال و امکانات موجود در کنار شرایط شخصی شکل می‌گیره. الان آینده خودتون و جامعه رو چطور می‌بینین؟ با شرایط پیچیده الان، آینده رو چطور می‌بینین؟ چقدر روی این آینده سرمایه‌گذاری می‌کنین؟
من سعی میکنم نگاهم به آینده چه نسبت به شخص خودم و چه اطرافم مثبت باشه. به هرحال ما قادر نیستیم آینده رو دقیق پیش‌بینی کنیم به همین دلیل داشتن نگاه منفی و ناامیدی به آینده یک نوع پیشداوری است که میتونه روی فعالیت و باور ما تاثیر بگذاره. هرچند که همین نگاه مثبت هم نوعی پیشداوری است و حکم خوشبینی نسبت به یک رویداد اتفاق نیفتاده است ولی ترجیح میدم یک نگاه مثبتی داشته باشه تا نگاه منفی و بدبینانه. فکر میکنم داشتن یک نگاه امیدوارانه به آینده برای زندگی اکنون ما بهتره تا داشتن یک نگاه ناامیدانه و تاثیری که روی اکنون ما خواهد گذاشت.
خنده داره ولی من به هیچ آینده ای فکر نمیکنم
انگار که اینده ای نیست
هر وقت بهش فکر میکنم افسرده میشم ولی تهش یه حسی بهم میگه از کدوم اینده حرف میزنی؟
من هیچ نگاه اینده نگری ندارم در حال حاضر!